воздушен (прид.) - пат (имн.)

Запрашан по воздушен пат (преку светлински знаци, од куќа до куќа) дури од Баир-маало што да се прави?
„Солунските атентати 1903“ од Крсте Битоски (2003)
Од единствен куршум што бездушно лета по воздушни патје и смрт носи студна, о крв бујна, в жили што клокотиш сета, се смрзнуваш веднаш во минута судна.
„Локвата и Вињари“ од Лазар Поп Трајков (1903)