вжештен (прид.) - воздух (имн.)

Во воздухот долго ќе висеа реси од чад, а луѓето долго ќе дишеа вжештен воздух со смрдеа на изгорено, зашто огнот ќе ги изгореше змиите, гуштерите и потполошките и по некоја заборавена мрша.
„Захариј и други раскази“ од Михаил Ренџов (2004)
Тивко како божество, што сонливо се наднело над пределите на Франција, таа нежна ленена опна, таа бујна вреќа со вжештен воздух лесно би можела да се откине и ослободи.
„Лек против меланхолија“ од Реј Бредбери (1994)