вечерен (прид.) - прием (имн.)

Јас сепак го замислував вториот помошник како од нашата кола во нивниот шлепер ги префрла: прво кошницата со риби и месо, па кошницата со грозје и резервната гума од багажникот; а од колата моето конфекциско костумче за капење на коктелите и туткање на промоциите, обесено на закачалка за да се исправи за вечерниот прием, службениот магнетофон на Живко од Институтот за фолклор и монтираното радио на мерцедесот, кое за разлика од моторот, веќе не работеше (и покрај тоа што во Радио велев: „радио - не радио, свира ти радио”.
„Синовски татковци“ од Димитар Солев (2006)