ветен (прид.) - народ (имн.)

Додека Михаил гледаше во спакуваното шеќерче, оставено во тацната од кафето, завртено кон Исток, се сети на нешто што беше најавувано да се случи, но мораше да се спречи, за човештвото да остане читаво (односно еден мал, речиси незабележителен дел од човештвото, кој за себе сметаше дека е ветениот народ).
„Вител во Витлеем“ од Марта Маркоска (2010)