ваков (прид.) - дилема (имн.)

При една ваква дилема нели веднаш ќе ни се јават во сеќавањето голем број сограѓани што ги среќаваме речиси секој ден и тоа на исти или на приближно исти места: исти минувачи по улицата; исти продавачи пред исти продавници; исти жени покрај исти излози, или пред исти порти на куќарките во Чаир!
„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)
Она: „Дали ваквите дилеми не се бегства од суштественото?“
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Нели, мегаломанска порака: истовремено насрчува но и обескуражува!
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Како да ми порачува: "Ако не си способен да си ги остворуваш замислите, тогаш не си способен ни да живееш!
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
А веднаш потоа онаа сугестивна, можеби и корисна но многу неодредена или недосеглива заповед: „Големината на човекот се мери според неговата способност да му го покажува патот на времето“.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Нивното присуство на спомнативе места, зарем смееме да го сметаме за необично?
„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)