блажен (прид.) - топлина (имн.)

Некаква блажна топлина ми се разлеа низ сето тело.
„Клучарчиња“ од Бистрица Миркуловска (1992)
Во огништето, врз запалените дабови цепеници прскаат искри, разигран е пламенот, баботи во оџакот и блажена топлина одајата, а тој издолжува валкани и засмрдени нозе, ги пика во леѓенот со жешка вода.
„Големата удолница“ од Петре Наковски (2014)
„Трипати - УРА!“ командуваше Љупчо. “Ура! Ура! Ура-а-а!“ дружно извикаа другарите.
„Клучарчиња“ од Бистрица Миркуловска (1992)
Светлина се растури во земјанката и по черек време се почувствува блажена топлина.
„Големата удолница“ од Петре Наковски (2014)
Срипав накај прозорецот и погледнав: долу стоеја сите - Љупчо, Влатко, Дејко и Ташко.
„Клучарчиња“ од Бистрица Миркуловска (1992)
Допирот се претвори во прегратка и се случи експлозија од блажена топлина сред студените ѕидови, дамарен трепет кој заврши со спој на две врели усни.
„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)