благоверен (прид.) - цар (имн.)

А при, благоверниот цар Михаил направија правоверен собор управен против еретиците и сета нивна злоба ја изгореа со духовна сила.
„Пофалба на нашиот татко и учител словенски Кирил Филозоф“ од Климент Охридски (1754)