бесно (прид.) - го (зам.)

Бак постојано застануваше и лаеше, или бесно го оптегнуваше синџирот со намера да ни се оттргне и да му се пушти на некое од кучињата по дворовите.
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)
Најпосле бесно го прескокна едндекот и се загуби кон селото.
„Дружината Братско стебло“ од Јован Стрезовски (1967)
Едно време како да збесна. Толку многу го налути некое малечко ама остро кученце, што ќе му ја откинеше раката на Саше од што запна да се ослободи од синџирот.
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)
- Ќе бараш од соседите кога сè живо дома искриши, - ѝ рече татко ми на мама в кујна, а таа само бесно го погледна, нервозно сечкајќи салама.
„Јас - момчето молња“ од Јагода Михајловска Георгиева (1989)