бесно (прид.) - вика (гл.)

Претепајте ги! - бесно викаше Мегалон, а потоа и самиот, на најбрз можен начин се упати кон маслинарниците.
„Билјана“ од Глигор Поповски (1972)
Ние не сме нормални луѓе. Што е тука за вас готово?“, бесно вика жената.
„МАРГИНА бр. 6-7“ (1994)
Сега, детето бесно вика и трча околу Споменикот.
„Слово за змијата“ од Александар Прокопиев (1992)