На масата беше вечерата покриена со бела чиста крпа, тој ја креваше крпата, безволно јадеше, често и не седнувајќи.
„Бојана и прстенот“
од Иван Точко
(1959)
Зелено нане се сушеше на бела чиста крпа распослана пред термо-печка, и собата мирисаше пријатно и свежо.
„Ниска латентна револуција“
од Фросина Наумовска
(2010)