бел (прид.) - ангора (прид.)

Белиот ангорски мачор дискретно се почеша од ногавицата на неговата нога и, седнувајќи на бутовите, се смести пред нив.
„Невестата на доселеникот“ од Стојан Христов (2010)
И тоа што, како чистокрвен бел ангорски мачор, слухот не му беше совршен, така што понекогаш, кога ќе го викнеа, во зависност од ветрот, наместо да гледа во оној што вика, ја вртеше главата настрана, конечно неговиот изострен осет за мирис му помагаше за местоположбата.
„Невестата на доселеникот“ од Стојан Христов (2010)