ДИГИТАЛЕН РЕЧНИК НА МАКЕДОНСКИОТ ЈАЗИК

Стар овчар, со бела коса и брада, тивко ја свири со неговиот шарен кавал песната: „Море сокол пие вода на Вардарот, Јане, Јане ле бело грло!

А десетта рана со нож прободена, Јане, Јане ле Бело грло!“

Тоа беше еден пристар Германец, со бела коса, кој некогаш живеел во Чешка и така со него полесно се разбирав.

Овој љубопитен, ведар, непослушен мал човек, со својата остра метла од бела коса, со своето руменило, со своето пелтечење и нервозните тикови, со својата страст, со својата насмевка и нежната духовитост, е најпрофесионалниот и најнадарениот волшебник на уметноста на нашето време.

Тој потполно ја искористува збрчканата розеста кожа на Гилгуд, неговите јазлести црти и пердувеста бела коса, за да го отслика портретот на кралскиот волшебник како секуларен Св. Јеремија. okno.mk | Margina #8-9 [1994] 53

Лежејќи загледани нагоре тројца војници си одбираат по една ѕвезда и секој ам се искачува кон неа Три жолти цветови се нишаат на ридот пред нив како три слатки збора на нивната татковина Утринум, една песна за неа и кришум место точка на крајот на песната ЧЕКАЈЌИ ГО СИНОТ „Сите патеки во пеколот да би раззеленеле чекајќи те“ (Ирска здравица) Таа со бела шамија на главата Тој со бели коси Седнати еден спроти друг Под дрвото во дворот.

На вратата стоеше сув и висок старец со бела коса под шапката.

Ина покажуваше кон нас, и аѓутантот, постар господин во црн костум со бордо пеперутка и со бела коса, дојде и на лош српски јазик нѐ замоли да си одиме.

Трите бели пластови, бела брада, бели мустаќи, бела коса беа како облаците, снегот и маглата.

Мудрецот Во најдлабоката внатрешност на планината, без нималку надеж, дека ќе сретне жива душа, пред него на патот, здогледа легнат старец, со долга бела брада, речиси до појас, долга бела коса која му паѓаше кротко низ рамениците, спуштајќи се надолу преку свиената грпка.

И тие, како и Господ, имаа бради и мустаќи, коса што ја шатираа да заличи на божјата бела коса.

Брат ми свика два-три пати и набрзо една жена на околу шеесетгодишна возраст, со бела коса и широк нос, ја отвори портата.

И, депилацијата е задолжителна, фарбањето на белата коса со евтина фарба, која по едно миење добива портокалов сјај како од к'на, па кога му велиш: „ептен ружно изгледаш и ти се познава“, те гледа и враќа: „Само дење, ноќе е другачие!“

Како сега да го гледам - бели коси, бело лице, бела брада, божем од снег си го направил.

Уште тогаш беше со бели коси и врсник со татко ми.

Носеше сина беретка, а спуштените бели коси му беа како перде на половина од главата.

Ретката бела коса и големите зулуфи го правеа да личи на романтичен поет, а зборуваше многу тивко.

Старецот кој го пренесе имаше долга бела коса до рамења и брада што му стигаше до градите.

Бојана накратко му објасни на домаќинот, гардискиот ветеран со долга бела коса и брада дека мора да преспијат во неговата куќа и дека гардата им е зад петици.

Стариот човек носеше пристоен темен костум и црна штофена капа турната назад над сосем белата коса: лицето му беше црвено, а очите сини и полни со солзи. Баздеше на џин.

Четворица стражари воведоа во ќелијата една огромна руина од жена на околу шеесет години старост, со големи обесени цицки и со густи прамени бела коса што во борењето ѝ беа паднале на лицето.

Беше тоа испиено еврејско лице, со огромен кадрав ореол од бела коса и со малечка козја брадичка - умно, а сепак некако подмолно лице, со еден вид сенилно лудило во долгиот тенок нос, на чиј крај стрчеа чифт очила.

И кога се „дигна завесата", таа виде селани крај масата, со мустаќи, дури еден двајца беа со бели коси, а попчето, отунато во ретка црна брада и мали остри мустачиња, ни најмалку не личеше на Крстета.

Во тие мисли вратата се отвори и на неа се појави стара жена – Турчинка со бела коса, боса на влечки, во широки шалвари.

Чана ја погали по белите коси и ѝ потшепна Спиј, мале!

Влегоа во црквата и игуменот задоволен што покажуваат интерес, почна да им ги покажува фреските; ликовите, сцените, композициите исликани од даровитата рака на вдахновениот мајстор Трпо зографот; извонредниот лик на Христос Седржател на параклисот со Божествената литургија во која учествуваат и ангели, носејќи свеќи, кадилници и рипиди; потоа фреската на Богородица која го држи малиот Христос в скут и ги шири рацете спасувајќи го небесното и земното царство; фреската на св.Козма Поет, старец со долга бела коса и брада, со свиток во раката воспевајќи ја мудроста на книгата, духот на творецот.

Откако таксито нè вози до „Ексцелзиор“ и по предвидливиот дочек на рецепционерот, без оглед дали е оној постариот го густа, бела коса или помладиот, ќелав

Уште во Пајко Маало, таа секоја вечер ја чешлаше својата долга, бела коса, а потоа трпеливо и педантно ја врзуваше во плетенка, а нив во кок на темето.

Твојот омилен келнер беше со бела коса, љубезен, малку куцаше и работеше за нас.

Еден, со бела коса само како венче од уво до уво, мазно избричен, ги исмејува Са врнате за да умрете на бучката, а кај ви е бучката?

Едниот постар, со бела коса и побелена брада, другите тројца помлади, неизбричени, со темни лица и подрасната коса, а петтиот беше момче на наша возраст.

Тој најмногу се интересираше за мојот велосипед и веќе си ја имаше ставено мојата капа на главата.