бел (прид.) - грмушка (имн.)

Во таа долина со бели грмушки пена божем не замрел вик божем не малаксал од.
„Посегање по чудесното“ од Србо Ивановски (2008)
ВЕРА: Ние седевме со тебе во мракот во бавчата, од небото паѓаа ѕвезди, а ние двете бевме во бели фустани, како привиденија, и одразот на белата грмушка во леата беше како привидение, и ти, ти ми кажуваше дека не можеш повеќе, дека Лења те исцедува: ете вака.
„МАРГИНА бр. 17-18“ (1995)