безумен (прид.) - помисла (имн.)

Така и Константин, дознавајќи за каменот, и против своја волја почна да се мачи со безумните помисли за сѐ она со што би можел да се здобие кога би го поседувал.
„Слово за змијата“ од Александар Прокопиев (1992)