бакарен (прид.) - сјај (имн.)

-Како да го видам блесокот? – праша Еразмо. -Погледни како свети бакарниот сјај на перјата на птицата – рече старецот, покажувајќи кон пердувите на Еразмовиот припитомен јастреб.
„Мудрецот“ од Радојка Трајанова (2008)
Пролет, негде и во душата: сиви гулаби се слевуваат од небото, црвена бубалка на дланка, бакарен сјај на црковните прозорци, празнично заскрнување на камбаните.
„Кловнови и луѓе“ од Славко Јаневски (1956)
На исток денот се распукнуваше во бакарен сјај.
„Пустина“ од Ѓорѓи Абаџиев (1961)