арен (прид.) - другар (имн.)

Тој сети со каква сила му внушува потајно Рангел да се покаже и тој арен другар.
„Послание“ од Блаже Конески (2008)
Дозволуваше Трајче да му се качува, да игра со него, да трча по ливадите и беа како најарни другари.
„Волшебното самарче“ од Ванчо Николески (1967)
24. СО АРЕН ДРУГАР И ВО ЗЛО ВРЕМЕ - тоа ти е тоа предимство на бракот: заеднички се поднесува едно исто бреме при преселувањето од светлото во мракот...
„Куршуми низ времето“ од Љупчо Стојменски (1976)