жолто (преф.) - и (сврз.)

По сувото жолто и намовнато лице му тече солзи.
„Дружината Братско стебло“ од Јован Стрезовски (1967)
Винстон успеа да фрли еден поглед врз нејзиното лице, свртено надолу, жолто и изобличено, со затворени очи и сѐ уште со по една флека руменило на секој образ и тоа беше последното што го виде од неа.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Потем ја отворија ќесичката во којашто имаше: четири црвени, три бели, едно жолто и едно зелено бонбонче.
„Градинче“ од Бистрица Миркуловска (1962)