со (предл.) - јаничар (имн.)

Главен беше Мехмед со јаничарите.
„Калеш Анѓа“ од Стале Попов (1958)
Градот беше полн со јаничари, тоа го знаеше, и шетањето без цел за млади луѓе, и тоа на изглед помлади, како него, беше многу опасно.
„Вежби за Ибн Пајко“ од Оливера Николова (2007)
Така скротени и нив еден ден ќе ги пуштат да им ги грабаат децата на рисјаните: зашто секоја година султанската Порта се подновуваше со јаничари.
„Вежби за Ибн Пајко“ од Оливера Николова (2007)
Така било и со јаничарите, учествувале во сите победи на Империјата, но ниту една битка не можела да се смета како победа на јаничарите.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
На орлиштата им се придружувале мравки и лакоми стаорци а тревата, изгорена од крв, се сушела: се бијат Карпошовата војска и Паромоновите ајдути со јаничарите и со аскерот, колат и паѓаат заклани, се крши железо, пукаат черупки, се множат купови мртви.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Оддалеку, од Српско и од Влашко, од Бугарско и од Латинско, доаѓале во вилаетов голошии орлишта да се налапаат мртво крстено и некрстено месо.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)