со (предл.) - рачка (имн.)

Тоа беше еден долгнавест кафез од жица, со рачка на горната страна, за да може да се носи.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Стави тула врз него и ја истапка со рачката на мистријата.
„Невестата на доселеникот“ од Стојан Христов (2010)
Раката му лежеше врз еден бројчаник со рачка на горната страна.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
- Ехеееја, полека! - му свика овчарот. - Кај си залетал со рачката?
„Дружината Братско стебло“ од Јован Стрезовски (1967)
Сајм замолча за миг и со рачката од својата лажица извлекуваше цртежи во истурената баричка од манџата.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Се штрекна. Постоја малку збунета, потоа почна да штрака со рачката на вратата со желба да ја отвори.
„Злодобро“ од Јован Стрезовски (1990)
Во куќата си донесов телефон и грамофон со рачка и голем пајтон со кој се возев до Скопје и назад.
„Човекот со четири часовници“ од Александар Прокопиев (2003)