со (предл.) - град (имн.)

По варшавските улици Неопрделеното, неврзано крстостување низ Варшава дава можности да се запознаеш со градот и со луѓето...
„Патувања“ од Никола Кирков (1982)
Тоа е реткост во оваа индустријализирана земја и земја на оранжерии, во кои се одгледува цвеќе и зеленчук. Селата се врзани со градовите.
„Патувања“ од Никола Кирков (1982)
Никој немаше, како пустиот ѓавол да владееше со градот.
„Ветришта“ од Радојка Трајанова (2008)
А таа во тоа време беше лудо вљубена, навистина, и никако не смееше и нејзината љубов да изветрее со градот.
„МАРГИНА бр. 26-28“ (1996)
Незгодата (или згодата) во врска со градот беше што тој имаше само неколку ретки жители, исто толку ретки колку забите на стара баба.
„МАРГИНА бр. 26-28“ (1996)
Болска во темното таблата испишана со градови, како небото со ѕвезди.
„Бунар“ од Димитар Башевски (2001)
Тоа им го расипуваше празникот на среќавањата со градот, многумина веќе го мразеа.
„Белата долина“ од Симон Дракул (1962)
Личиш на оние подрумски стаорци кои се закануваат да загосподарат со градот! (Со забите го отвора шишето)
„МАРГИНА бр. 37“ (1997)
А ти, Дики, имаш 30 години, висок си 124 сантиметри и многумина мислат дека те згмечил лифт!
„МАРГИНА бр. 37“ (1997)
Името на Крали Марко - јунак над јунаци - секогаш го сврзував со градот Прилеп, Варош, Маркови Кули, а еве, во непосредна близина на Скопје - Маркова Река.
„Тополите на крајот од дедовата ливада“ од Бистрица Миркуловска (2001)
Облак не зборува, си мислам облак може да грми, може со дожд или со град да те удри, ама не зборува, си мислам, и ја поткревам главата нагоре.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)