преку (предл.) - дупка (имн.)

Но животот на човекот бил мозаик од секакви големи и мали настани.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Скокаме преку длапките, преку дупките, а од меѓите излетуваат потплашени пилиња.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
А, бре ќешки за плаќање нека е, колај работа! — рекоа деверите и фрлија по еден грст ситни пари преку дупката.
„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)
По кусо време тргнавме надесно, се закопавме во еден окоп кој беше како езеро, во него до колена кал, зашто многу врнеше.
„Три жени во три слики“ од Ленче Милошевска (2000)
Јас имав панталони–пумпарици, а на нозете искинати опинци и кога ќе стапнев преку дупките калта ми влегуваше дури во пантоланите.
„Три жени во три слики“ од Ленче Милошевска (2000)
Како и патот на дружината: по секоја нагорнина им помагале на ослабените ѕевгари со бутање, тешко и убиствено, двоколка по двоколка искачувајќи преку дупки и камења.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)