под (предл.) - мишка (имн.)

Заедно со Кире излеговме од кај Жана. Под мишка ја носев карикатурата од Монмартр.
„Патувања“ од Никола Кирков (1982)
Го прашав има ли меѓу нив и некој Македонец. Тој ми покажа едно слабуникаво брадесто момче, малку наднаведнато, кое под мишка носеше блок за цртање.
„Патувања“ од Никола Кирков (1982)
Мало беше на прв поглед тоа поприште, штуро за непосветените, - шеесет и четири црно-бели полиња на една плоча што можеш да ја носиш под мишка.
„Послание“ од Блаже Конески (2008)
Не му дојде ова случајно, а поради тоа што во Боцевата берберница често навраќаше месниот уметник самоук Мишевски, носејќи го понекогаш важно под мишка и својот блок.
„Послание“ од Блаже Конески (2008)
Го стиснаа под мишки Секула, кој снеможено се држеше на нозете, и со брзи чекори се упатија кон шумата.
„Дружината Братско стебло“ од Јован Стрезовски (1967)
Станаа какви што ретко можат да се видат во светот: во едната имаше илјадници ситнурии и матракулки: од игли за плетење и крпење до часовници што некогаш имале разноразни задачи: да ѕвонат, да тикараат, да гукаат на ѕидови и да се тресат по мали џепчиња; па потоа конзервички и тенеќиња со шарени обвивки и со натписи што можеш по цел ден да ги читаш и да не ги протолкуваш; шишулиња од разни големини и дебелини, кои можат да се носат воврени во прстите или пак наредени како цевки под мишките; белезички, прстенчиња, ножиња со рокчиња, шарени стомничиња, свирчиња, а потоа: рачки од чадори, поткови, бургивчиња, тркала од колички, панаѓурски штракачиња и што ли не.
„Дружината Братско стебло“ од Јован Стрезовски (1967)
Тетка Анѓа потскокнува на самарот, се тресе под мишките, а ние зад магарето замавнуваме со стапови и го тераме што побрзо да оди.
„Дружината Братско стебло“ од Јован Стрезовски (1967)
Баш кога ќе го почувствувате мирисот на лаванда под мишките на стјуардесата и пред да сркнете од црниот поцрн не може да биде руски чај, среде Сијаните тресулајќи се капат во студените езера, луѓе влегуваат тресулајќи излегуваат, тие и во сонот се тресат, и на секоја арка пуштена низ Енисеј се тресат, за истресени да стасаат до Артикот и отаде Артикот, истресени луѓе, истресени мандала, истресени џепови, истресени сни, колку истресени, трипати повеќе со студена магла покриени, оти личотата на Сијаните не била за распродажба на туѓинци.
„Ситночекорка“ од Ристо Лазаров (2012)
Но каде можеше да остане тој, ислужен железничар без ниедна синовска рака под мишка?
„МАРГИНА бр. 34“ (1996)
Овој помило му се насмевна и така го стегна под мишката та речиси го поткрена...
„Бојана и прстенот“ од Иван Точко (1959)
„Од каде пак овој се разбира од риба?”, како да го прекорува неговиот поглед, но сепак му мери два таса од перкијата што му мрда под мишка уште да го заскокотка.
„Синовски татковци“ од Димитар Солев (2006)
Жената, меѓутоа, клекнува пред еден трупец, ако не за колење петли барем за цепење дрва, па прво со ножот ја распорува кратко по мевот и ја чисти од сиромашната внатрешност, па потоа со рендето ѝ ги струже перките што летаат наоколу како искри од белутрак. Така, една по друга, сите рипки како изглодани кочанки пченка, сега мирни под мишка.
„Синовски татковци“ од Димитар Солев (2006)
Ги отфрли овие безобразни замисли и се задржува на една безопасна: ѝ го става дињчето под мишка, токму под носот - неговиот медовен мирис мора да ја разбуди со млечна насмевка.
„Синовски татковци“ од Димитар Солев (2006)
Одбра неколку убави јаболка за себе, одбра потоа некои ситни и некои што беа почнале да скапуваат, стегна под мишката и малку сено, па грижливо затворајќи ја вратата, се врати во колибата.
„Бојан“ од Глигор Поповски (1973)
Нежно ја фати под мишка. „Мила моја“, ѝ рече.
„Човекот во сина облека“ од Мето Јовановски (2011)
Ете, луѓе, работата што ја свршија Хаџи Ташку и дружината, ние му ја претставивме на небето, по тоа сѐ тики има очи да види и ум да пресуди, вели Максим Акиноски кога го завршуваа обредот и затварајќи ја книгата и гнетејќи ја потоа в пазува под мишки.
„Потковица на смртта и надежта“ од Миле Неделкоски (1986)
Преку нив, преку субашите ги поучија другите како да се одбранат од данокот во крв - на новородените да им врежуваат крстови на скришни места, под мишките, или направо на челата.
„Потковица на смртта и надежта“ од Миле Неделкоски (1986)
Се разнесе смеа, а полицаецот ја фати под мишка, ја тргна настрана велејќи и на грчки: - Бабо оди си дома и остави ги луѓето да си зборуваат како што сакаат.
„На пат со времето“ од Петре Наковски (2010)
Педигри пал Како кутре ти се пикам под мишка.
„Најважната игра“ од Илина Јакимовска (2013)
Ја гасам ламбата и ја притискам книгата под мишка, како рака на другарче.
„Најважната игра“ од Илина Јакимовска (2013)
Еден друг ден кога татко ми си дојде на ручек, видов како носи под мишката една необична книга, и откако се помисли каде да ја стави, ја отвори вратата од шкафот и ја остави таму.
„Друга мајка“ од Драгица Најческа (1979)
Ја извадив некако од креветчето и влечејќи ја под мишка трчав со неа пак по скалите.
„Друга мајка“ од Драгица Најческа (1979)
Кога синот исчезнуваше во зградата, мајката стануваше, и лицето веќе ѝ беше потполно изменето (како на него одеднаш да се спуштила некоја несреќа, но не нова, тукушто дознаена, туку некоја долга несреќа, која веќе не предизвикува ужаснување туку се носи со некакво помирување кое во себе има само мачнина), и со уморни очи, и исто такви движења, се упатуваше кон излезот од Гнездо. .
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)
Потоа, кога ќе дојдеше време да се вратиме во нашите соби, болничарите го фаќаа Хајнрих под мишките, и тој се подигнуваше, па потоа тие со рацете го бодеа во грб, и тој чекореше, механички, отсечно мрдајќи со нозете.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)
Ако сакал некој да знае, тој можел да му ја напика в џвало вистината: чудовиштето лежело во самиот параспур на македонското село, во неговата слабост да се измачува со секакви стравотии, со морници да ги задушува морниците на грубиот живот; да, животот е чудовиште што ја подгонува кон бездна двоколката на судбината во која се запрегнати луѓето, сите во јарем и со железен жегол в грла, слепи за крајот на патот, запенети и со сокрвца на напукнатата кожа, со набрекнати јагарци од обете страни на гркланите, под мишки и лево и десно под папоците.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Онисифор Мечкојад се драпал со десната рака под мишка или барал дршка на краток нож.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
- Брз си на рака, синко. Запрегите ќе ги води Онисифор. - Кој?
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Се плашеле, се тресел и Лозан Перуника со нив. Потоа заборавил што е тоа страв.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Беше најмногу нервозен кога се усвитуваа оние двете жарчиња; пренапнатоста му се плискаште тогаш во лицето и под мишките како задушна, горешта далга.
„Белата долина“ од Симон Дракул (1962)
Работеше нешто, повеќе белешкареше, за она време додека Змејко беше бригадир на градежната бригада, тоа време имаше доста такви белешкари и евидентичари, крај оние што работеа и што се натпреваруваа, а кога Змејко откажа да остане бригадир, тогаш уште првата утрина старецот ја изнајде некаде и ја зеде под мишка една стара заборавена и извалкана од рѓата синдикална книшка од 1922 година, што се беше сочувала меѓу алатите и отиде со неа кај Претседателот.
„Белата долина“ од Симон Дракул (1962)
Го крепеше под мишка да не падне и издивнуваше очаено: „О господе, што е ова што ме снајде...“
„Свето проклето“ од Јован Стрезовски (1978)
А тој, како на готовс, срипа и извади пластични чаши и налеа од сокот држејќи го под мишка бебето, кое, патем, се викаше Барбара. И ѝ личеше името!
„И ѓаволот чита пРада“ од Рада Петрушева (2013)
Еден пијан гробар се занурка над гробот и луѓето го задржаа, фаќајќи го под мишките.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Во рацете ништо не држи, на рамена ништо не носи, под мишките ништо нема, џебовите му се празни.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
И Јон ме зеде под мишка и ме легна во ,ржта, ме намести.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Србинчињата играа ситни ора. Ќе се фатат за појас, под мишките и само ќе претаат со нозете.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Некои го фаќат под мишките, некои го тупкаат, го напиват вода.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Се исправам и дури си ги бришам капките од устата, од зад мене излегува Јоше Свирачот. Ја стиснал гајдата под мишка и ги одбира чекорите.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
- Богами, ваква ламја не сум видел за работа, рекол Мирче, оваа сите може да ги носи под мишка.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
- Што е, море мажу, викам и го фаќам и јас под мишки Јона.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Да се опулиш под мишката од ваперов син и ќе ја видиш ваперката, му вели човекот на татка.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Капинка ја фаќам под мишка и слегуваме надолу.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
И стискајќи ја под мишка топлата погача, почна да се качува по стрмнината.
„Кловнови и луѓе“ од Славко Јаневски (1956)
Зар јас верувам во тоа? се грчи Митре и ги стиска рацете под мишки.
„Кловнови и луѓе“ од Славко Јаневски (1956)
Не леб и кола, и началничка акт- чанта под мишка.
„Месечар“ од Славко Јаневски (1959)
Ема ми се измолкна од под мишката и отиде крај прозорецот.
„Полицајка в кревет“ од Веле Смилевски (2012)
Тогаш од купатилото се врати Азра која во меѓувреме со ладна вода се испрска под мишките и меѓу нозете и гласно негодуваше за шиштењето на славината над кадата.
„Полицајка в кревет“ од Веле Смилевски (2012)
Ми даде и топломер и јас некако го пикнав под мишка.
„Братот“ од Димитар Башевски (2007)
Докторот му ја измери температурата, ја погледна, ги крена веѓите, се зачуди, го сниша и пак му го стави топломерот под мишката.
„Јанsа“ од Јован Стрезовски (1986)
— Пукна ѓаволот, — си рече Бисера и го фати под мишка, го заведе дома, му даде столче, го кладе ѓезвето за кафе и седнаа да се разговараат како родители и чедо по две три години.
„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)
Таман се прибираа орачите и дрварите, и тој, со торбичката на рамо, со ластегарката под мишка, влезе в село на мракот. Ha дедот Петка не му беше ова прво одење во Рожден.
„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)
По патот неколку селани влечеа еден врзан младич држејќи го под мишки.
„Злодобро“ од Јован Стрезовски (1990)
Сите тие имаа пластични кеси или торби што ги туткаа под мишките и во скутовите, жените дури и како да ги напикуваа меѓу нозете.
„Продавница за љубопитните“ од Мето Јовановски (2003)
Се испооближа, се испочеша под мишките на предните нозе и така кевердисана слезе од дрвото оптегајќи се по стеблото надолу и скокнувајќи на земја.
„Продавница за љубопитните“ од Мето Јовановски (2003)
Ја стегна под мишка, штркна со затворачот втерувајќи фишек во цевката спокојно рече: - Ќе бројам до три!
„Будалетинки“ од Мето Јовановски (1973)
Ми ставаа и запален кибрит под мишки или жешки јајца.
„Постела на чемерните“ од Петре Наковски (1985)
- Што има да се подготвувам? Само ременот да си го стегнам, патерицата под мишка и ајде. Ни шинел, ни капа, ни ќебе...
„Постела на чемерните“ од Петре Наковски (1985)
Војникот ме фати под мишка и пак ми рече: „Таму, крај гробиштата, ги собравме убиените.
„Постела на чемерните“ од Петре Наковски (1985)
Земи ја, Нумо, ќе ти притреба.
„Постела на чемерните“ од Петре Наковски (1985)
А тој ми рече: - Господинот офицер те прашува дали си од ова село. Реков – да.
„Постела на чемерните“ од Петре Наковски (1985)
Јас свртев глава за да не гледам, ама тогаш го видов крстот на Ставре Попов.
„Постела на чемерните“ од Петре Наковски (1985)
Кој крив, без нога, со една, па и со две патерици стегнати под мишки, потпрени еден врз друг, со преврски на главите, на рамената, со празни пачовици и ракави...
„Постела на чемерните“ од Петре Наковски (1985)
Ги собираа на куп, а потоа ги товарија на два коња и ги потераа пред себе. .
„Постела на чемерните“ од Петре Наковски (1985)
И додека си ги бришевме солзите и престанавме да липаме, штом го поминавме тунелот, слушнаме пробивен и писклив женски глас: - Доаѓаат!!!
„Постела на чемерните“ од Петре Наковски (1985)
Тогаш Зоки отиде во бањата, ја зеде четката за пајажини, ја стави под мишка и почна важно да шета низ собата.
„Зоки Поки“ од Оливера Николова (1963)
Дојде откај грмушките. Под мишката носеше некоја голема книга а во белото шамивче имаше набрано капини.
„Жената на белогардеецот“ од Србо Ивановски (2001)
Коле и Танас го зедоа под мишки и тргнаа да го однесат дома. Одев по нив скиселен и нем.
„Прва љубов“ од Јован Стрезовски (1992)
АМПО: (На главата држи тава, под мишки праз и погача...) И погача...
„Чорбаџи Теодос“ од Васил Иљоски (1937)
Плачејќи видела една патика мала и земала децата под мишките и отишла по онаја патика и нашла еден старец у една пештера.
„Избор“ од Јоаким Крчовски (1814)
Чувствував како се потам под мишките и под грбот и одбивав колку што можам повеќе, дури грабајќи ја чинијата и тргајќи ја од себе, но тоа не ја обесхрабри тетка ми Марија да се наведне над масата и со сета сила да ми го стави парчето месо во чинијата, при што стомакот го макна во нејзината недојадена чинија со супа, но до крајот на вечерта воопшто не забележа дека под папокот ѝ се налепиле неколку зрна ориз.
„Чкртки“ од Румена Бужаровска (2007)
Лицето повторно ѝ се вцрви и капки пот почнаа да ѝ се собираат на челото.
„Чкртки“ од Румена Бужаровска (2007)
- Ако де, ќе ја решиш на табла.
„Чкртки“ од Румена Бужаровска (2007)
Кога седна во клупата и часот почна, веќе и под мишките се имаше испотено.
„Чкртки“ од Румена Бужаровска (2007)
Потоа просторот под мишките престана да гори и почна да се лади, а со секое снижување на температурата се чинеше дека реата станува сѐ посилна и посилна.
„Чкртки“ од Румена Бужаровска (2007)
Уште сака сам да си ја пресече главата и сам да си ја носи под мишка.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Ме видел да се чешам под мишките и еве го: Ај, глави ме за слуга, вели, да те поштам од вошки, да те чешам од болви.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Со грсти црпат вошки од главата, од под мишките.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Меѓу нас се пикнува едно момче со некое врзопче хартии под мишка и само нѐ гледа.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Ни под мишка, ни под пазува.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Сме се фатиле под мишка и паткаме, по две, по три, се помагаме.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Ќе ме фатат жените под мишка и ќе ме држат над пареата, ми кушаат. Неколку дена така.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Уште имам нициња во ципите, под мишките, ама и тоа не ме запира.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Ко зрна пченица ми капат под мишките.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Сум ги потпрела патериците под мишка и плескам, аплаудирам.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
— За нејзината болест немам апчиња, вели Подувкина и ми става топломер под мишката.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Дедо — фап — вака, ми ја зеде главата и ми ја пикна под мишка.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
БОГДАН: (го носи под мишка Пијаниот. Овој је раскрвавен на челото и се порева).
„Гладна кокошка просо сонуе“ од Блаже Конески (1945)
Баба ја набоди фурката под мишка, ја оптегна каделата и одмерено го врти вретеното и сучи бел конец.
„Големата удолница“ од Петре Наковски (2014)
Мајка стана, ја потфати под мишки, лесно, чиниш се плаши дека ќе ја разбуди, ја подигна и полека ја легна на широкиот кревет. Јаболковина мириса перницата, на печена круша и дуња мирисаат веленцињата; на пресен леб штотуку изваден од фурна, мириса целата одаја.
„Големата удолница“ од Петре Наковски (2014)
- Ја откопча. Со наводенетата крпа ја трие по плеќи, по гради, под мишки.
„Големата удолница“ од Петре Наковски (2014)
Тука накрши гранки, ги собра под мишка и појде кај девојката.
„Големата удолница“ од Петре Наковски (2014)
Дневникот ретко го раскрилуваше во доцните часови на ноќта, ама една тетратка постојано имаше под мишка било каде да тргнеше.
„Црна билка“ од Ташко Георгиевски (2006)
Тој својата ситничка, дробничка баба Митра може исто така да си ја стави под мишка и да ја носи каде што ќе си посака, а не пак да ја послуша кога го кара.
„Црна билка“ од Ташко Георгиевски (2006)
Кога го избања во амамот и кога му ги виде приштовите под мишки, и уште кога овој не кажувајќи ни три чисти му се прикажа како нетокму, Марко веднаш побрза да ја оттурне помислата дека Мехмед-паша нарочно, поради некаква скриена одмазда, му го дал овој недугавко.
„Вежби за Ибн Пајко“ од Оливера Николова (2007)
Попладнето дознав: Мила починала утрото, можеби тогаш кога за неа разговаравме со Игбал.
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)
- Повикај ме штом ќе ти затребам, јас сега ќе си одам – рече по едно време, го распосла летачкиот килим што го носеше свиткан под мишка и го снема зад ридот.
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)