под (предл.) - греда (имн.)

Се веди бегот и оди, седнува што побргу, оти чадот се дигнал горе под греди.
„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)
Сопственикот продолжи да стои под гредата.
„Бојана и прстенот“ од Иван Точко (1959)
Долу под гредата на која висеше железото, со кое се објавуваше крајот на работата - стоеше сопственикот на куќата.
„Бојана и прстенот“ од Иван Точко (1959)