низ (предл.) - прозорец (имн.)

Понекогаш, ќе се чуеше по некој шепот или мрморење низ прозорецот што сеуште останал отворен.
„Лек против меланхолија“ од Реј Бредбери (1994)
Го впери и таа погледот низ прозорецот и одлута со мислите во бескрајното пространство.
„Животраг“ од Јован Стрезовски (1995)
„И јас се сеќавам,“ рече, па се загледа низ прозорецот, каде се беа збрале врапци и ги колваа трошките.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)
Не знам дали нешто пронајде таму.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Со право си помислувам: и во овој случај животот бил нејбезобзирно злоупотребен!
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Потоа долго гледав во таа точка на листот хартија, или станував и гледав низ прозорецот, или пак го забодував врвот на моливот во дланката од левата рака. …
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)
Купе. Ноќ. Седи Ана. Гледа низ прозорецот.
„Буре барут“ од Дејан Дуковски (1994)
Понекогаш Мил низ прозорците ја гледа борбата на ветровите што често се собираат над селото да се бијат; се бијат, Северецот и Југот, Источникот и Западецот, а во таа борба понекогаш се замешуваат и помалите ветрови и почнува еден општ метеж, хаос; час еден ветер зема превласт, час друг; во таа жолчност се кршат дрвјата, паѓаат ќерамиди од куќите, се рушат оџаци, пукаат прозорците, летаат снопови 'ржаница, паперка; се откорнуваат фиданки, младици се витлаат, лисја сламки, пеплишта; фиукат ветровите, урликаат како дивина, се витлаат по земјата, се креваат нагоре, фаќаат широк простор кон небото, и пак се спуштаат над селото и над брегот раскинувајќи го и чадот од дувалото во таа нивна борба.
„Јанsа“ од Јован Стрезовски (1986)
Кога се врати во станот, не отиде право кај Сандра, туку низ прозорец ги набљудуваше нејзините како си одат со свечен чекор кон црквата во далечината.
„Човекот во сина облека“ од Мето Јовановски (2011)
„Еј, качувај се!“ викам низ прозорецот и го гледам Влатко - стои со крената глава.
„Клучарчиња“ од Бистрица Миркуловска (1992)
Погледна низ прозорецот.
„Тврдина од пепел“ од Луан Старова (2002)
Извесно време гледаше низ прозорецот, а потоа, или погледот му се замори, или почувствува страв од непознатите предели во кои автобусот почна да навлегува, почна да ги затвора очите, да дреме.
„Јанsа“ од Јован Стрезовски (1986)
Членовите на форумот, избезумени, почнале да викаат, да цикаат, да скокаат, да бегаат, кој низ врата, кој низ прозорец. Се растурил форумот.
„Захариј и други раскази“ од Михаил Ренџов (2004)
Погледнавме низ прозорецот и го видовме како влегува во автомобил и заминува.
„МАРГИНА бр. 15-16“ (1995)
Низ прозорецот му долетуваат бели пеперутчиња како ангелчиња и чекаат да му ја вознесат душата на небото.
„Животраг“ од Јован Стрезовски (1995)
Додека ги подготвуваше крпите за посетата на јодната бања, Јана низ прозорецот го здогледа поштарот како става неколку писма во нејзиното поштенско сандаче.
„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)
Кога се правевме дека таа се загледала низ прозорецот надвор, а јас преку главите на патиниците на задниот крај на автобусот додека јас ѝ го подместував и таа му се подместуваше со помошта на движењата што ни ги овозможуваше клацкањето и нерамномерното одење и подзастанување на автобусот.
„Балканска книга на умрените“ од Мето Јовановски (1992)
НАЦА: Е, да е Стојанка во куќава, и за нас би било арно. Уште две раце за работа.
„Чорбаџи Теодос“ од Васил Иљоски (1937)
„Па ајде, кажувај“, мама ја исклучи пеглата, ја кладе настрана, седна длабоко воздивнувајќи.
„Клучарчиња“ од Бистрица Миркуловска (1992)
Понекогаш навечер, или ноќе кога низ прозорците не се гледаше ништо надвор, излегуваше да прошета, да се освежи, да ја спласне напнатоста во себе.
„Јанsа“ од Јован Стрезовски (1986)
Паѓаше дожд и Пол, Нико и јас од нашиот прозорец од Фектори ја гледавме толпата како ја преминува 47 улица и оди кон ОН.
„МАРГИНА бр. 15-16“ (1995)
Сара го прашуваше Зигмунд за него самиот, за студиите, за неговите пријатели, за тоа што сака да направи утре, а што по десет години, а тој кажуваше дека сака да ја разгатне загатката на човечкото суштество – сакаше да знае од што се раѓаат љубовта и омразата, што е она што ја создава желбата, како се придвижуваат мислите; “Можеби не треба да ги знаеме тие нешта,” велеше Сара, и минуваше со дланките по нозете, по фустанот кој ги покриваше металните апарати.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)
МИТРЕ: (откако погледнува низ прозорецот).
„Парите се отепувачка“ од Ристо Крле (1938)
Постојано гледаше низ прозорецот нервирајќи се што нерамниот пат не му дава на автобусот да брза.
„Јанsа“ од Јован Стрезовски (1986)
Неуморно вртејќи ги педалите, неговите нозе ја избуткаа сенката надвор од четириаголникот, цртајќи широк лак од непрекинати движења врз ѕидот, и врз дел од таванот - за да лизнувајќи се низ прозорецот, како остро огнено јазиче, се пробие низ стаклото и му се врати на велосипедистот, кој веќе го напушташе кругот на куќата.
„МАРГИНА бр. 17-18“ (1995)
ЕВТО: (Проверува дали е заклучена вратата. Ѕирка низ прозорецот.)
„Диво месо“ од Горан Стефановски (1979)
Да имаш другари - тоа е нешто чудесно.
„Клучарчиња“ од Бистрица Миркуловска (1992)
Светлината од месечината влегуваше низ прозорците и се мешаше со светлината на свеќите губејќи ја својата моќ.
„Злодобро“ од Јован Стрезовски (1990)
Од тој ден, секогаш кога се возиме некаде, Весна постојано гледа низ прозорецот на автомобилот и бара убаво место, со убава вода каде ќе изградиме чешма за жедните.
„Билјана“ од Глигор Поповски (1972)
Курта гледа низ прозорецот.
„Последниот балкански вампир“ од Дејан Дуковски (1989)
Од кога сум дојден во Скопје се немам качено на тврдината?
„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)
Си мислам имиња и гледам низ прозорец.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Дента кога Трајан отиде да го види Висара, татко му од Висар не беше дома; го најде Висара кај што гледа низ прозорецот со насолзени очи; Трајана го обзеде жал и го грабна Висара за раце: Ајде со мене, му рече, ајде да прошетаме по езерото.
„Свето проклето“ од Јован Стрезовски (1978)
Има сосема ретки детаљи, видливи само на големите мајстори, како моментот кога билкот бегајќи низ прозорецот „летна врз ѕидот преполовен на средина“.
„Захариј и други раскази“ од Михаил Ренџов (2004)
Кога се преселив да живеам сама, брат ми ми купи пиштол затоа што кога жена живее сама треба да знае да се одбрани. Нишани во колениците!
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
Додека надвор вее снег, Лидија и Зоки гледаат низ прозорецот.
„Зоки Поки“ од Оливера Николова (1963)
Утредента не размислував многу за тоа, но кога влегов во уредот го гледам Стен Вилис како се загледал низ прозорецот, онака среде ден, па му велам, да се обложиме дека знам на што мислиш, а тој ми вели дека сонувал нешто ноќеска, и пред да ми го раскаже сонот, јас веќе го знаев.
„Лек против меланхолија“ од Реј Бредбери (1994)
Погледнав низ прозорецот кој нудеше поглед од верандата, па низ оградата и понатаму низ потемнетата рамнина исипана со неколку раштркани, големи, бели куќи, слични на таа на тетка ми.
„Чкртки“ од Румена Бужаровска (2007)
I. На првите зраци од студеното зимско сонце, налактен на масата, згрбавен од долгите години такво седење, старецот отсутно зјапаше низ прозорецот.
„На пат кон Дамаск“ од Елизабета Баковска (2006)
На пример, во Прозорец во дворот, каде на крајот Џими Стјуарт го исфрлуваат низ прозорецот, сцената ја снимив со нозе, раце, глава.
„МАРГИНА бр. 22“ (1995)
КЕВА: (Влегува и гледа низ прозорецот.) Уште не стасал куќата му онемилела. Дома не му се влегува.
„Чорбаџи Теодос“ од Васил Иљоски (1937)
Во стихотворбата „В неволе...“ од Кембриџскиот период, вели, дека, гледајќи низ прозорецот еден вљубен пар му се сторило за миг „оти тие зборуваат руски“.
„МАРГИНА бр. 17-18“ (1995)
Дедо ми ѕирна низ прозорецот, но не виде никого на улица.
„Сенката на Карамба Барамба“ од Славко Јаневски (1967)
Ние го гледавме и него како ја отвара вратата, ама погледнувавме и низ прозорецот. Ни срната ни бате Јоле ништо не сетија.
„Крстот камбаната знамето“ од Мето Јовановски (1990)
Вѕирајќи се низ прозорците надвор, следејќи ги промените во природата, гаснењето и обновувањето, на Мил мислите му шетаат многу назад во времето пред неколку милијарди години кога земјата била пуста безживотна планета: ги гледа во мислите вулканите кои исфрлуваат лава на сите страни распрскувајќи ја како огномет, како некое славје, како некоја радост што таа вжарена магма започнува да ја создава првата жива клетка, првата жива материја на земјата.
„Јанsа“ од Јован Стрезовски (1986)
Сега сакаше да пуши трева и хашиш и опиум и низ прозорецот да зјапа кон Алкатраз.
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
И потоа, целиот кревет, со отец Лаврентиј излета низ прозорецот, уривајќи го ѕидот и исчезнувајќи во далечините, таму каде што веројатно се спојуваат небото и земјата во темно, ноќно ветно.
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
Одеднаш ми падна на ум дека попладневното кафе, кое уште како ми беше потребно, можам да го испијам токму во „Знак прашалник“, па отидов право на улицата Крал Петар.
„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)
И дури многу подоцна, кога беше доцна за сѐ, ги сфатив тие зборови: изговарајќи ми ги мене, кажувајќи ги за моето постоење, таа всушност сакаше да си каже и на самата себе: “Ќе беше подобро да не се родев.”
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)
Погледнав низ прозорецот. Татковците ги влечеа своите дечиња на санки.
„Знаеш ли да љубиш“ од Ивана Иванова Канго (2013)
Одевме во ист правец, но тие одеа брзо, и јас се поттргнав, се залепив до ѕидот на една куќа.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)
И загледана низ прозорецот кон неколку фрагменти од синото небо кои се појавуваат по бурата, си велам дека бездруго на ист начин сте ги восритале и вашите деца.
„Потрага по Елен Лејбовиц“ од Луан Старова (2008)
Едноставно забележувам дека наспроти еден ваков Бојс нема што повеќе ниту да се каже, ниту да се противречи.
„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)
Ене“ му покажува низ прозорецот кон градината, „дрвјата започнаа да пупат, да ги пуштаат првите цветчиња...“ и му зборува за убавата природа надвор, како сликар што грд предел зема за мотив, но со сликањето го разубавува.
„Животраг“ од Јован Стрезовски (1995)
Дури кога сторив крст на градите и погледнав кон иконата чудото прекутрупа излета низ прозорецот.
„Жената на белогардеецот“ од Србо Ивановски (2001)
АНТИЦА: (штом ја заслушнува песната, излегува со главта низ прозорецот да види кој е и веднаш се повлекува исплашена.
„Антица“ од Ристо Крле (1940)
Фрлив низ прозорецот, големата гилотина, уште еден последен поглед врз перспективата...
„МАРГИНА бр. 21“ (1995)
Се чини како оној најслушаниот Бојс кој исчезна низ прозорецот да се вратил низ рамките и присуствува на оваа изложба, Бојс-дијалектичар и оратор-бранител, Бојс на перформансите и екологист- кандидат на европските избори, оној кој ја подр­жу­ваше идејата “секој човек е уметник”, оној чија концепција за проширена умет­ност немаше ништо заедничко со “таканаречените пластични дарови”; се чини како тој, Бојс, теозоф и гуру, да се обраќа до ѕидовите, но само со неколку зборови педагошко резиме.
„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)
БОРИС: А тебе ти се допаѓа. Инаку ќе викаше на цел глас, ќе се фрлеше низ прозорец.
„Диво месо“ од Горан Стефановски (1979)
Миговно го почувствува погледот на Нина, ѝ стана незгодно, се воздржа да не се вцрви и се загледа низ прозорецот.
„Тополите на крајот од дедовата ливада“ од Бистрица Миркуловска (2001)
Низ прозорецот можевме да го забележиме едниот од петте стражари чија силуета на сртот од благата височинка личеше на стрелка која се движи според строго одреден интервал, навестувајќи го скорешното паѓање на мракот.
„Полицајка в кревет“ од Веле Смилевски (2012)
Лице како она на Нико беше како создадено за гледање низ прозорец okno.mk | Margina #15-16 [1995] 123 и преку пустината, во некои далечни хоризонти.
„МАРГИНА бр. 15-16“ (1995)
Гледав во учителката и си кажував, а учителката низ прозорецот гледаше и си ги бришеше солзите.
„Три жени во три слики“ од Ленче Милошевска (2000)
Паралелни животни приказни внесуваат во себе, во луѓето со кои живеат, во луѓето со кои се среќаваат, па дури и во луѓето со кои само се разминуваат: некои од нив се уверени дека жената која погледнува низ прозорецот кон улицата по која токму тогаш тие врват, им смислува некој подол план; други – дека таа секој ден љубовно мисли на нив.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)
Кога паркираше пред куќата низ прозорецот ги здогледа мажот и син ѝ.
„Сонце во тегла“ од Илина Јакимовска (2009)
Погледнува мама низ прозорецот.
„Билјана“ од Глигор Поповски (1972)
Оваа зима е некако постудена од другите, си помисли кога погледна низ прозорецот и виде дека повторно заврнало снег.
„На пат кон Дамаск“ од Елизабета Баковска (2006)
Замина со очите и тоа низ прозорецот со очигледна намера да побара нешто.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Она што го виде низ прозорецот го принуди набрзина да го смени планот.
„Браќата на Александар“ од Константин Петровски (2013)
Откако ќе го видеше во дупчето, си замислуваше тој, сигурно истрчуваше да го посматра и низ прозорецот, па застануваше пред влезот и правеше гимнастика на општото задоволство на останатите соседи.
„Чкртки“ од Румена Бужаровска (2007)
Гледа низ прозорецот, потоа полека ја навлекува завесата.
„МАРГИНА бр. 17-18“ (1995)
Низ прозорецот се слушаше налутен глас: тоа дедо Коле пак викаше.
„Клучарчиња“ од Бистрица Миркуловска (1992)
Испи една чаша вода, го потргна Фигаро за опашката, погледна низ прозорецот, нацрта едно човече со седум нозе, но ништо! Без баба си е страшно осамен.
„Зоки Поки“ од Оливера Николова (1963)
Кога ја прашале Загорка откако ја облекоа во гипс зошто излегла низ прозорецот кога можела истото тоа да го стори користејќи ја вратата таа објаснила дека згрешила во пресметките.
„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)
Нешто падна на креветот зад Винстон. Горниот дел од една скала помина низ прозорецот и ја скрши рамката.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Билјана често гледа низ прозорецот.
„Маслинови гранчиња“ од Глигор Поповски (1999)
Сакаше да шмрка прашок поделен во линии долж широкото квадратно огледало кое што таа го чуваше до каучот, како некој волшебен екран во којшто можеш да гледаш како лицето засекогаш ти се менува. okno.mk | Margina #32-33 [1996] 168
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
64. Александар Обреновиќ (1876-1903), кој на 13-годишна возраст го прими кралството во Србија, а на 17 години изврши државен удар и воведе автократски режим што доведе до акцијата на офицерите-завереници на 28/29.5.1903 год., кога тој и неговата омразена жена Драга Машин беа убиени и исфрлени низ прозорецот.
„За македонцките работи“ од Крсте Петков Мисирков (1903)
Излегува низ прозорецот во празнотијата...
„МАРГИНА бр. 19-20“ (1995)
Тогаш, нормално е, просечниот гледач да очекува дека во еден просечен американски филм од жарнот акција, драма, хорор или научна фантастика, во некој кадар, ќе го здогледа откриеното или полускриеното знаме на USA.
„Човекот со четири часовници“ од Александар Прокопиев (2003)
Еден ден, погледнав низ прозорецот од болничката соба, надвор почнуваше да се раз­зеленува: "Ох, па тоа пролетта полека доаѓа".
„Седум години“ од Зорица Ѓеорѓиевска (2012)
Гледам низ прозорецот, ете ја оди, влече торба со храна.
„МАРГИНА бр. 4-5“ (1994)
Лангачот полека се спушта низ прозорецот и седнува под сливата.
„Дружината Братско стебло“ од Јован Стрезовски (1967)
Тргнавме, онака, сами од себе, и насекаде гледавме луѓе што зјапаат во масите, или во рацете, или низ прозорците.
„Лек против меланхолија“ од Реј Бредбери (1994)
Можете спокојно да легнете да си дремете, а во случај на несоница, можете да ме набљудувате мене низ прозорецот.
„МАРГИНА бр. 17-18“ (1995)
Настаните од стварноста и од нивната фантазмагорија се судираат и се кршат едни со други, а тие се обидуваат да ја докажат својата не-стварност: еден работник во поштата е уверен дека ќерка му не патува да се сретне со вереникот во соседниот град, туку засекогаш заминува на некој далечен остров; една кројачка го фрла тукушто прочитаното писмо на сестра си, во кое таа ѝ кажува дека сака да ја види, а оваа жена е уверена дека сестра ѝ ѝ соопштува дека татко им, кој умрел многу години пред тоа, наскоро ќе ја посети; еден студент, додека гледа во книгата пред себе, во мислите ги превртува животните стории на своите колеги и професорите – настани кои тие никогаш не би ни помислиле дека некогаш би можеле да им се случат.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)
Нели кучињата не можат да влезат низ прозорецот на единаесетти кат?
„Јас - момчето молња“ од Јагода Михајловска Георгиева (1989)
4. Библиотекарот Филип Филиповски лежеше врзан за креветот.
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
Паметам како тогаш јас погледнав низ прозорец.
„Крстот камбаната знамето“ од Мето Јовановски (1990)
КУРТА: Го фрла микрофонот низ прозорецот. Мрачна реакцијо!
„Последниот балкански вампир“ од Дејан Дуковски (1989)
Клара почна да зборува бргу, со едноличен глас: „Густав трча по собите.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)
Мајка му го виде низ прозорецот и викна: - Димче, врзи си ги чевлите!
„Маслинови гранчиња“ од Глигор Поповски (1999)
Се качувавме на липата во дворот, шуштевме како сколовранци низ лисјата и ѕиркавме низ прозорците во училницата.
„Прва љубов“ од Јован Стрезовски (1992)
Гледав низ прозорецот кон улицата, или пак во одразот на својот лик во прозорското стакло, и си ги повторував зборовите на мама: “Ќе беше подобро да не те родев.”
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)
Сара беше една година постара од мене, и имаше три години постара сестра, Берта.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)
Надежда ги ладеше камењата во дворот и ја прскаше земјата, од која, кога ѕирнав низ прозорецот, видов како се крева пареа, ја прскаше земјата, за да може потоа да смете.
„Бунар“ од Димитар Башевски (2001)
Се буди, се поткрева од перницата и се вслушнува низ прозорецот и му се чини дека и понатаму гласот нивни го слуша што му иде од дворот.
„Животраг“ од Јован Стрезовски (1995)
А, еве, што се случи. Низ прозорецот, во собата влета една оса. Ѕунеше гласно и предизвикуваше.
„Зоки Поки“ од Оливера Николова (1963)
Гледа низ прозорецот возбуден.
„Животраг“ од Јован Стрезовски (1995)
МЛАДИЧОТ: (Гледа низ прозорец.) Ја гледам муграва.
„Црнила“ од Коле Чашуле (1960)
Боги, струполен и поспан, го мамеше Борјан, кој копнежливо го гледаше низ прозорецот и цифкаше: Пути ме, сакам галам...
„Човекот со четири часовници“ од Александар Прокопиев (2003)
Дури, еднаш, на коридорот, еден мој другар ме прашуваше како сме си поминале на тренингот и дали навистина можам пет минути да возам на едно тркало; Луција стоеше само на метар од нас, сама, замислена, и гледаше низ прозорецот; надвор врнеше, таа гледаше во дождот, а долгата, црна коса, собрана во опашка ѝ паѓаше по грбот.
„Папокот на светот“ од Венко Андоновски (2000)
” Погледнете ја оваа соба - низ прозорците не се гледа ништо.
„МАРГИНА бр. 22“ (1995)
И еден ден, гледајќи од кој кат излетуваат птиците, и низ кој прозорец, луѓето се искачија во станот на Љупчо, тропнаа на вратата, им отвори лекарот кој во тој момент беше дојден кај Љупчо да направи визита и да му ги даде потребните лекови, и тие почнаа да викаат по Љупчо гледајќи го како држи в рака неколку направени птици за да ги фрли низ прозорецот.
„Прва љубов“ од Јован Стрезовски (1992)
Заедничко гледање низ прозорец без цел додека ветрот снежни наноси носи. Животот е баш овој ден.
„Портокалова“ од Оливера Доцевска (2013)
„Ајде, и гледај ме право в очи.“
„Клучарчиња“ од Бистрица Миркуловска (1992)
Таа од високо надѕирнува низ прозорците, ќе погали некое детенце, ќе му ги заклопи очите на некое што уште не заспало и ќе одмине потаму.
„Било едно дете“ од Глигор Поповски (1959)
Кога ги гледаше како се загледуваат низ прозорецот, тој го знаеше она, што го сеќаваа притоа.
„Белата долина“ од Симон Дракул (1962)
Можам да поминам низ прозорец без да го отворам, исто како што влегувам од една во друга соба во мојот стан... магија...
„Браќата на Александар“ од Константин Петровски (2013)
Полковниците возменирени од грмежите и од она што се случи со Наќо, не можеа да заспијат; гледаа низ прозорците во езерото, кое кога ќе светнеше, се чинеше дека се потпалува, гори.
„Злодобро“ од Јован Стрезовски (1990)
Како што се множеа крстовите по дворовите, така луѓето сѐ поуплашено викаа низ прозорците кон соседите: „Кој е умрен? Кој е умрен?“
„Свето проклето“ од Јован Стрезовски (1978)
Но сега гледа Богдан низ прозорецот: паднал снег и ја очистил маглата. Снегот се отсјајува на сонцето.
„Животраг“ од Јован Стрезовски (1995)
КЕВА: (Погледнува низ прозорецот.) Томче.
„Чорбаџи Теодос“ од Васил Иљоски (1937)
- Гледав низ прозорецот во бледото прано небо.
„Улица“ од Славко Јаневски (1951)
„Почекајте! Веднаш слегувам!“ викнав. Брзаница се облекував.
„Клучарчиња“ од Бистрица Миркуловска (1992)
На вратата затропаа другарчиња смело низ прозорец долета гулапчето бело.
„Поетски блесок“ од Олга Наумовска (2013)
Второ, бевме сиромашни.
„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)
Сè така лежам, гледам низ прозорецот и чекам.
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)
Кога ќе ги слушните дека се внатре, вие низ прозорец и земете една кола.
„Браќата на Александар“ од Константин Петровски (2013)
Мил за цело време кога тој излегува и влегува низ прозорецот, седи под јаболкницата и внимава на него да не се слизне, да не падне, спремен да го прифати, да го задржи.
„Јанsа“ од Јован Стрезовски (1986)
Бонети, гледајќи низ прозорецот каде што бега Цара низ дворот, пламна луто, го грабна ножот од масата и го зари во гајдата од Веско, ја прободе; од неа шикна виното како крв стркајќи на сите страни.
„Злодобро“ од Јован Стрезовски (1990)
Татко и Игор Лозински ги оставија книгите. Погледнаа низ прозорецот кон факлите, кои го осветлуваа Езерото.
„Патот на јагулите“ од Луан Старова (2000)
Потоа пак почна да трча речиси избезумено од расто што му ги раскинуваше градите: ја дофати високата библиотека, со прстот ја допре рамката од сликата, само малку се поткрена и можеше слободно да гледа низ прозорецот, а кваките на сите врати ги отвори лесно... лесно, како да е тато!
„Зоки Поки“ од Оливера Николова (1963)
Низ прозорецот од исток пак оној дијагонален зрак и пак зелените јасики со бели стебла спроти ридот со жолтосива аура околу врвовите.
„Бунар“ од Димитар Башевски (2001)
Тој се така гледа низ прозорецот во пејзажите, во бандерите што јурат.
„Животраг“ од Јован Стрезовски (1995)
Како што низ прозорците на автобусот му се откриваа познатите и мили предели, така сè повеќе се чувствуваше позакрепнат.
„Животраг“ од Јован Стрезовски (1995)
Но кога видел дека внатре нема ништо што да е вредно, од злато или од сребро, се налутил и го џитнал низ прозорецот.
„Потковица на смртта и надежта“ од Миле Неделкоски (1986)
ТРОШЧЕЈКИН: Извинете, сакам да погледнам низ прозорецот.
„МАРГИНА бр. 17-18“ (1995)
Ако некој ти се приближи, на пример ако дојде на 10 стапки од тебе, речи, „Вешто ракувам со полуавтоматско оружје.”
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
Дури и кога гледаше низ прозорец или ти се чинеше оти сега Даскалот ќе ја фати да не дочула што рекол.
„Крстот камбаната знамето“ од Мето Јовановски (1990)
Ѕвезда на Ќорвезировци имаше обичај да се загледува низ прозорецот.
„Крстот камбаната знамето“ од Мето Јовановски (1990)
И кога не гледам низ прозорецот сѐ е в ред.
„Лек против меланхолија“ од Реј Бредбери (1994)
Ја слушаше замрсеноста на своите мисли и гледаше низ прозорецот.
„Месечар“ од Славко Јаневски (1959)
СПИРО: Не ти текнува: чорбаџи Томче има саат.
„Чорбаџи Теодос“ од Васил Иљоски (1937)
Во одежда на страдалник Гледа Арсенија Лилјак прелетува над него во мракот И низ прозорецот на костурницата Удира во полиците со черепи Врз ки е врежано Герасим Ефтимија Павле Копајќи со прсти по земјата Меѓу летото и правта земска Греда Арсенија И ластовичка во залезот како прелета над реката и застана на крстот спроти него.
„Љубопис“ од Анте Поповски (1980)
Оној вресок, сочуван во него, ги будеше крвавите морници дури и кога ќе се обидеше да се надвисне низ прозорецот на својата куќа, што беше само две метра над земјата.
„Белата долина“ од Симон Дракул (1962)
Чудо: кадифени мечиња, во весела игра над мермерите, во близината на брегот крај кој шумоли морето и радосно кричат галеби...  Цви гледа низ прозорецот од нивниот салон.
„Светилка за Ханука“ од Томислав Османли (2008)
Мане го зема и го фрла низ прозорецот кон светлечката реклама.
„Буре барут“ од Дејан Дуковски (1994)
За време на вечерата, на пример, еден од ликовите побргу ќе ги разгледува работите на масата, друг ќе се интересира за некои други предмети или ќе гледа низ прозорецот. 9) Немојте да правите грешка против добриот вкус, опишете ја личноста а) која оди во бањата, б) која повраќа, в) која убива дете. 10) Опишете, без иронија, некој лик во моментот кога жестоко се брани.
„МАРГИНА бр. 8-9“ (1994)
Од тој ден, секогаш кога се возиме некаде, Весна постојано гледа низ прозорецот на автомобилот и бара убаво место, со убава вода каде ќе изградиме чешма за жедните.
„Маслинови гранчиња“ од Глигор Поповски (1999)
Тејлор подоцна ми кажа дека скокнал на него само заради тоа што јас сум изгледал премногу глупаво со онаа шапка, па некако му било жал...
„МАРГИНА бр. 15-16“ (1995)
Кога ги сложи сите делчиња од затворачот, и кога го остави настрана сето тоа, зглобено и спремно, погледна низ прозорецот и таму изнајде една вредра, месечева ноќ, во која како црни сенки, продолжуваа да се развласуваат по небото топлите јужни облаци.
„Белата долина“ од Симон Дракул (1962)
Прикажете човек кој гледа во нешто, го прикажувате она што го гледа, и пак се враќате на човекот.
„МАРГИНА бр. 22“ (1995)
Само да ја спротнеш раката низ прозорецот и ќе ја насетиш на јаготките на прстите подјадената од времето кошула на ѕидините.
„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)
Отплови низ прозорецот некаде в планина Неговиот последен смев.
„Дождови“ од Матеја Матевски (1956)
Така стигнуваа во градот: низ прозорецот - измиените улици прилегаа на надојдени, но веќе смирени води.
„МАРГИНА бр. 34“ (1996)
Ги гледа колите низ прозорецот (’ко-ко’), мобилниот ѕвони во другата просторија, за миг го оставаш, и додека се враќаш замислуваш дека го нема, дека се наведнал и паднал, и дека ти ќе бидеш виновна.
„Сонце во тегла“ од Илина Јакимовска (2009)
Пред куќата, истрчува Мил напред и му ја отвора вратата да влезе, и Богуле влагува во неа, но само ако претходно излегол низ неа; ако излегол низ прозорецот, по некој инстинкт, пак се враќа низ него качувајќи се на дрвото по кое што слегол.
„Јанsа“ од Јован Стрезовски (1986)
Матвеј Николаевич некако отсутно се сепна и исчезна низ прозорецот. 70 okno.mk Ирина сега воопшто не обрнуваше внимание на лелекањата на Наташа.
„МАРГИНА бр. 37“ (1997)
Го гледав низ прозорецот од спалната сонцето што се креваше зад планината како пламен да излегува од земјата, како огромен вулкан да избил и тоа повторно ме возбудуваше.
„Јанsа“ од Јован Стрезовски (1986)
Погледна низ прозорецот и виде на крај на улицата размафтано темнозелено палто.
„Две Марии“ од Славко Јаневски (1956)
Потоа се сврте кон мене.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)
Имаше чувство како сево ова да го гледа низ прозорец на некој воз што за миг запрел, а потоа сево ова ќе го снема, ќе исчезне, ќе се изгуби од пред очи.
„Свето проклето“ од Јован Стрезовски (1978)
Анализирајќи ја рамката, кон дело­то ќе добиете поинаков пристап при што ќе сознаете дека „филцот (термички изолатор), маста (движење и храна) и бакарот (енергетски спроводник), соединети во оваа енергетска скулптура и директно поврзани со подот, сочинуваат поле на сила и набој”.
„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)
Билјана често гледа низ прозорецот.
„Билјана“ од Глигор Поповски (1972)
И оттука, низ прозорците, ја контролираа рајата на полето, а понекогаш, за да се разгалат и за да ја потплашат неа, рајата, фрла со пушки.
„Потковица на смртта и надежта“ од Миле Неделкоски (1986)
Се исправив и гледав низ прозорецот. Надвор паѓаше густ снег.
„Постела на чемерните“ од Петре Наковски (1985)
Како што леталото завлегува во зоната на ноќта распослана над Атлантикот, низ прозорецот допира сѐ поскудна светлина, како некој надвор брзо да го свртува реостатот од светлосниот парк на дневната светлина, па океанот добива на таинственост и несфатлива длабочина, а на небото се појавуваат првите ѕвезди.
„Светилка за Ханука“ од Томислав Османли (2008)
Со едно пристискање на копчето го испрати извештајот и стана да си направи свежо кафе, оти знаеше дека телефонскиот повик што следува ќе трае долго.
„На пат кон Дамаск“ од Елизабета Баковска (2006)
Дотогаш јас ја знаев само како лик кој набљудуваше низ прозорецот, а потоа нејзиниот татко му беше рекол на брат ми дека во нивниот дом сега доаѓа неговиот колега од факултетот, доктор Ернст фон Брике, сликар – аматер кој почнал да ѝ држи часови на ќерка му, и кој побарал на часовите да доаѓа уште некое дете, затоа што така би се постигнала подинамична работа.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)
Седи на креветот потпрен со перницата на грбот и гледа низ прозорецот: надвор ноќта е темна, опустена без ѕвезди; затворена сама во себе; се оцртува по некое дрво во градината како оглоден скелет; допира грозен глас на петел како фатен за шија.
„Животраг“ од Јован Стрезовски (1995)
Понекогаш ќе се заклучеа во соба со сестрите и ќе си читаа тивко, ќе се кикотеа, воздивнуваа...откога ќе останеше сама, Томаица ќе си пуштеше музика на грамофонот и долго си лежеше во креветот, во темница, гледајќи низ прозорецот во ѕвезденото небо, препуштајќи ја нејзината романтична душа на нежните крилја на мечтите за голема Љубов.... ***
„Белиот јоргован“ од Хајди Елзесер (2012)
Дедо ми ја зеде шарената топка и ја заниша главата.
„Сенката на Карамба Барамба“ од Славко Јаневски (1967)
Чадот излегуваше низ прозорецот како низ оџак.
„Прва љубов“ од Јован Стрезовски (1992)
Во оној час кога таа се доближи навистина без видливи движења и само малку се надви над моите очи, во оној час кога во возбудата и во душникот почувствував скокоткање на мравји разбудувања, невидлива чучурлига го прогласи денот за почеток на пролетта: ливадите ги покриваат белокруни колениши, се разбудува меѓу шаренолисни крвариги желурок и со пренежен писок бара во капинова грмушка оклопена невеста, и се дуе во стоплена бара жерав пред бели птици со смирени крилја, почнува, мислев, зашто сега и водите и небото се сини и дарежливи со светлост, а на прагот на собата падна парче сонце и се разлеа стопено од своја топлина.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Само одвреме-навреме некој звук како подземен татнеж ќе ме потсетеше на сето месо што го изедов.
„Чкртки“ од Румена Бужаровска (2007)
Станав и ја подавам главата низ прозорецот: гледам во врвулицата што се источкува покрај возот.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Жените ги подаваа главите низ прозорци, излегуваа на чардаците и преплашено прашуваа што се случило.
„Луман арамијата“ од Мето Јовановски (1954)
Гласовите почнаа да пеат заедно за родендените, а звуците на тие гласови се протегаа низ прозорецот и полека исчезнуваа низ улиците на мртвиот град. 48
„Лек против меланхолија“ од Реј Бредбери (1994)
Зигмунд ми кажа дека Фридрих Рихтер ѝ давал часови по цртање во другите денови, затоа што Сара Ауербах имала тешкотии во одењето, а нашите часови по цртање повеќе беа игра, брканица, криенка-миженка, а помалку совладување на цртачката вештина.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)
И една вечер, кога во собата немаше никој, се спушти низ прозорецот држејќи се за заврзаните чаршафи од креветот и кога се најде на тротоарот крај болничкиот ѕид, помисли дека тука ќе испушти душа, но пак нешто го поткреваше и го тераше да продолжи, да бега.
„Животраг“ од Јован Стрезовски (1995)
Навистина почнуваше пролетта. Низ прозорецот без стакло бапна мирис на шума и цвркот, од некоја црква се огласи со сребрен глас старинско ѕвоно, ме опи со чад на темјан, ме растрепети со топлина и со сеќавање на песна што сум ја слушал во свадбарски утра од Богдан Преслапец и Блаже Задгорец.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Никако да се појави.
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)
Другпат му влегоа низ прозорецот некои големи ѕверки со човечки глави и му велеа нему и на жена му: Каде ни е детето?
„Свето проклето“ од Јован Стрезовски (1978)
За мене тоа не значи ништо.
„МАРГИНА бр. 22“ (1995)
Гледа низ прозорецот во снежната белина која како да го закрепнува, како да му дава сила.
„Животраг“ од Јован Стрезовски (1995)
„Јас одговарам за тоа што го напишав“, реков гледајќи низ прозорецот.
„Клучарчиња“ од Бистрица Миркуловска (1992)
Пофаќајќи овде-онде по хартиите за да направам некој ред и за да можам подоцна, по чакарењето низ прозорците, по здогледувањето повремено на по некој што поминува, што ја поткрева главата кон мојата соба и, молчејќи, без ни да се накашла, заминува, пофаќајќи, значи, по хартиите, го најдов оној плик со писмото на брат ми од Мелбурн и зедов да го препрочитувам.
„Бунар“ од Димитар Башевски (2001)
Клара раскажуваше за синовите на својот брат, кажуваше како малите Густави, кои и натаму ги викаше „мали“ иако веќе беа возрасни мажи, ја посетувале во Гнездо, раскажуваше за нивните сопруги и деца: „Кога доаѓаат со своите деца, ми се чини дека цел свет доаѓа таму – некое тукушто прозборело, на некое му никнал заб, трето паднало и си го раскрварило коленото, четврто научило да лета змејови, па седиме цело попладне во паркот и гледаме кон небото,“ рече, и погледна низ прозорецот кон небото.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)
Погледна потем и низ прозорецот на чардакот.
„Ервехе“ од Луан Старова (2006)
Во третата сцена таа низ прозорецот исфрла разни предмети, а меѓу нив и еден писоар, истиот оној предмет што Duchamp, истата таа 1917 г., ќе го изложи на изложбата на Независните уметници во Њујорк.
„МАРГИНА бр. 6-7“ (1994)
ТРОШЧЕЈКИН: Ако јас гледам низ прозорецот, тоа не е напразно.
„МАРГИНА бр. 17-18“ (1995)
Јас спиев! - рече Французинката подавајќи ја својата бушава глава.
„Чкртки“ од Румена Бужаровска (2007)
Напишала дека “заминува во подобар Живот”, а потоа скокнала низ прозорец цврсто држејќи ги Билблијата и распетието во раце.
„МАРГИНА бр. 17-18“ (1995)
Речиси сам ја испи водата и, откако тоа го стори, со сета сила го фрли шишето низ прозорецот.
„Патувања“ од Никола Кирков (1982)
Таа веќе слезе на перонот, кога тој ја запраша, подавајќи ја главата низ прозорецот: - Извинете, продавницата...далеку ли е оттука? – Не е.
„Пловидба кон југ“ од Александар Прокопиев (1987)
Од бањата, кога се туширам, гледам низ прозорецот: и тука има маса и столови, но излупено бели, ’рѓосани, попрскани со капки од скорешниот дожд и со ливчиња, како домаќинката да не стигнала да ги смете по заминувањето на гостите.
„Човекот со четири часовници“ од Александар Прокопиев (2003)
Понекогаш и врз главата на некој случаен минувач под нивниот прозорец.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)
Погледнува низ прозорец, излегува низ другата врата, нервозна е.
„Послание“ од Блаже Конески (2008)
Супермаркетите, плацевите за половни коли, крчмите што имаа правоаголни прозорци од стакло и тули, блескаво новите автомобили, што беа изложени и можеа да се видат низ прозорците од дебело стакло, продавниците за електрични апарати, продавниците за мебел, цвеќарниците, козметичко-фризерските салони, целиот нов трговски центар, кој брзо се изгради, едновремено со геометрискиот станбен дел од градот на рамниот терен, сите наизменично се менуваа и не му разбудија ни најмала емоција и тој не можеше да ги препознае.
„Невестата на доселеникот“ од Стојан Христов (2010)
Знаев чија е тетратката. И мнозина запишани знаев. Ама тоа не се кажува.
„Клучарчиња“ од Бистрица Миркуловска (1992)
Ја следеше, но ништо не можеше да открие; и сè така до еден дождлив ден: тој ден тураше дожд како потоп да се приготвуваше; гледаше Цанул низ прозорецот во дождот и не се осмелуваше да излезе надвор да ја побара Цанулица: пушташе глава низ вратата и пак ја тргаше.
„Свето проклето“ од Јован Стрезовски (1978)
Се буди Богдан исплашен. Слуша низ прозорецот што го остави отворен за воздух, му допираат лаежи на кучињата од Којо Пипиле растрчани во дворот, како да му излегле од сонот.
„Животраг“ од Јован Стрезовски (1995)
Оливера ми кажа дека некои деца биле уште уплашени од војната и дека не можат да спијат, а кога ќе заспијат викаат во сонот и бегаат од постела, се кријат под креветите, некои само да чујат брчење на камион или трактор, и ќе почнат да скокаат низ прозорците, си мислат авиони и тенкови идат и ќе се пикаат по грмушките, ќе се тресат ко пилиња, негователките ќе ги бараат, а тие ги затвориле ушите и очите, само устите им стојат отворени, ама пак не се оѕвиваат, не се кажуваат; оти не се оѕвиваш ми вели Горачинов, кај беше досега отидена, ме прашува, по ортомата своја, му велам, и јас не знам кај бев, а надвор се смеат, на вратите од кабините ни напишале ,То долапи ефтихијас"18 и се смеат,
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Од надвор допре брмчење на кола. Домаќинката погледна низ прозорецот и рече: - Тоа е син ми. Најмладиот.
„На пат со времето“ од Петре Наковски (2010)
дедото и двата внука или кукла играта за возрасни како воспитно средство во нивната адаптација кон современите услови на животот ...гледајќи низ прозорецот, постариот внук продолжува: фактот што шимпанзото, делфинот, желката од Галапагос подобро ги познавам од некои домашни животни, поточно јарецот и биволот, веројатно доаѓа од таму што уште од своето најрано детство, безбедно и долготрајно сум го гледал анимал зад решетки, потоа тој ист анимал на малиот и голем екран, во црно бело издание или во колор, во гро-план, слоумоушн, со стручен коментар и соодветна музичка илустрација.
„Или“ од Александар Прокопиев (1987)
До пред неколку децении луѓето дома си имаа нокшири во кои ја празнеа содржината од своите црева, а потоа истата содржина ја фрлаа низ прозорец.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)
Погледнав низ прозорецот и видов една група мажи пред куќа, застанале, очигледно да ме викнат и мене, или барем да ме известат за собирањето.
„Бунар“ од Димитар Башевски (2001)
Гледа низ прозорецот отсутен и нерасположен.
„Животраг“ од Јован Стрезовски (1995)
Го отвори прозорецот. „Ќе го пуштам да одлета,“ рече, и го фрли парталчето низ прозорец.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)
- Тие не се твои! - довикнав низ прозорецот.
„Билјана“ од Глигор Поповски (1972)
II. Мислам, ова топло сонце пробива низ прозорецот во мојата празна соба – сега, токму сега еден зрак заигрува по масата, по испишаните и празни листови хартија што лежат по масата, потоа се одбива до нерасцутената роза во шарената вазничка за цвеќе, а ние оддалечени стотици, илјадници метри од тој зрак, го сеќаваме неговото скокоткање во брчките околу окото.
„Младиот мајстор на играта“ од Александар Прокопиев (1983)
Еј, ти не зјапај низ прозорецот. Инаку ќе ти ја искршам главата. Здодевно, здодевно, здодевно...
„Улица“ од Славко Јаневски (1951)
Гробот го изнесоа низ прозорецот - засвире музиката.
„МАРГИНА бр. 4-5“ (1994)
Во автобусот си седнав врз торбичето, за да сум повисок и подобро да гледам низ прозорецот.
„Тополите на крајот од дедовата ливада“ од Бистрица Миркуловска (2001)
Низ прозорецот сѐ повеќе наудира светлоста и го чисти матнежот во собата, им ги враќа контурите на предметите и ги поставува секој на свое место.
„Животраг“ од Јован Стрезовски (1995)
Го зема шишето. Ѕирка низ прозорецот.
„Буре барут“ од Дејан Дуковски (1994)
Гледам повторно низ прозорецот...
„МАРГИНА бр. 21“ (1995)
Ги гледав низ прозорецот. Татјана се смееше. И се допадна таа глетка.
„Ласа“ од Наташа Димитриевска Кривошеев (2011)
Запиша нешто во потсетникот и погледот го упати низ прозорецот, на содржината на големиот квадрат прекриен со бела, едвај забележлива завеса: голи гранки од липа на кои слетаа неколку птици раштркувајќи ги од нив капките наредени како мониста, и жена, од другата страна на железната ограда, стуткана во сив мантил, со црна плетена шапка на главата, забрзана по плочникот прекриен на места со вирчиња вода.
„Полицајка в кревет“ од Веле Смилевски (2012)
Се џариме низ прозорецот од куќата на чичко Лозан, а восхитот ни навира и ни пламти во нас со силина и машкост.
„Дружината Братско стебло“ од Јован Стрезовски (1967)
Го фрла низ прозорецот: Не знам како не ги нервира?
„Буре барут“ од Дејан Дуковски (1994)
- Сонцето свети и човекот стои, - реков откако погледнав низ прозорецот.
„Постела на чемерните“ од Петре Наковски (1985)
Еден жолт зрак од сонцето на залез влезе низ прозорецот и падна преку перницата.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Томето се уште лежеше, гледајки низ прозорецот замислено, бесцелно, мислејки само на бесмисленоста на животот кој доаѓа, без нејзиниот Петар.
„Белиот јоргован“ од Хајди Елзесер (2012)
Игор Лозински погледна низ прозорецот.
„Патот на јагулите“ од Луан Старова (2000)
Се присетува дека по пристигањето и скромното добредојде што му го приреди Советот некако изненаден, затечен и збунет од неговото враќање, наиде на атмосфера на општа поразеност.
„Светилка за Ханука“ од Томислав Османли (2008)
Погледнав низ прозорецот, зашто слушнав стапки по патеката.
„Друга мајка“ од Драгица Најческа (1979)
Дури и наслушнуваш едно од умните лица Како ти ги испраќа пораките свои: Погледнувај низ прозорецот Твој свет е улицата Вклучи ја во пресметките твои!
„Посегање по чудесното“ од Србо Ивановски (2008)
Коле шета низ собата и ѕирка низ прозорците.
„Дружината Братско стебло“ од Јован Стрезовски (1967)
Ноќта игуменот чу тропкање по чардакот; наштути, стана од креветот и ѕирна низ прозорецот од одајата; на месечевата светлина го забележа Наќа кој помина држејќи дрво в рака и се упати кон одајата на полковниците.
„Злодобро“ од Јован Стрезовски (1990)
Откако се смести во купето, погледна низ прозорецот. Тука стоеше Сотир Паскали.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Западнав во голема неволја.
„Клучарчиња“ од Бистрица Миркуловска (1992)
Низ стенкање и несфаќање Наташа разбра дека татко ги приближил усните до голото рамо на Вадим, како да сака да го бакне, а тогаш одеднаш ги забил забите и го каснал, злобно и несфатливо; Вадим поради необјаснивоста на сето тоа заврискал и почнал да се измолкнува, а старецот одеднаш скокнал низ прозорецот.
„МАРГИНА бр. 37“ (1997)
Постариот внук и натаму замислено гледа низ прозорецот.
„Или“ од Александар Прокопиев (1987)
На обвивката се наоѓаше голема налепница во облик на банана, што можеше да се излупи. (Првобитната идеја беше да ставам серијал од пластична хирургија, па ги пратив Малиот Џо и неговиот пријател Денис во медицинскиот архив да ми набаават фотографии од операција на нос, гради, задник, и останато - и тие се вратија со цел куп материјали.
„МАРГИНА бр. 15-16“ (1995)
Сѐ уште потпрен со грбот на ѕидот, со прстите од едната рака заплеткани во русата коса, Македонецот ги читаше испишаните папируси.
„На пат кон Дамаск“ од Елизабета Баковска (2006)
Пред да рипне низ прозорецот во невеселата трева, се сети: „Речете му на вашиот млад колега дека брзо ќе му го вратам долгот. Со камата. Збогум.“
„Месечар“ од Славко Јаневски (1959)
Ја протегнав главата низ прозорецот и ги протрив очите. – Да, – рече тој на ерменски. – Ова е коњ. Не сонуваш. Побрзај, ако сакаш да јаваш.
„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)
ФЕЗЛИЕВ: (Гледајќи низ прозорец.) Гаден дожд. Тежок.
„Црнила“ од Коле Чашуле (1960)
Пред Даскалов ги премолчав деталите: она, дека уште го паметам купето со дрвени клупи и љубопитните лица на патниците кои ќе наѕирнеа низ прозорецот и ќе отскитаа низ ходникот на вагонот.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
И пак Бонети ноќе се искрадуваше до нејзината одаја, ѕиркаше низ прозорецот да види дали спие и бараше начин како да ѝ влезе, како да ја отклучи вратата.
„Злодобро“ од Јован Стрезовски (1990)
Измамникот зар низ прозорецот и се пикнал со помош на поткашлување?
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Белич бргу протна глава низ прозорец: далеку уште во темнината некаде, трепкаше мижлива светлина, која жто стануваше сѐ поголема, поблиска. Станица! Спасени се!
„Бегалци“ од Јован Бошковски (1949)
Заради тоа тој стануваше горд. Шараше со креда по училишните ѕидови секакви зборови и навечер, кога се соблекуваа сосетките, кришум ѕиркаше низ прозорците.
„Месечар“ од Славко Јаневски (1959)
Од терасата на ресторанот, Јана со чашата во рака низ прозорецот ги набљудуваше ликовите на Ѓорѓе и Рада.
„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)
Доаѓаа лекари, му даваа инјекции од кои му доаѓаше сон на очи и целата снага му снеможуваше.
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
Чудно, тој не можеше да си претстави сонце над ова село, нити светлина по патишта и ѓерамиди, нити светлина што тече низ прозорец дома.
„Послание“ од Блаже Конески (2008)
Гледа низ прозорецот.
„Буре барут“ од Дејан Дуковски (1994)
Останувам така во моето ќоше...
„МАРГИНА бр. 21“ (1995)
Извивајќи се, тој се измолкна од прегратката на синот и скокна низ прозорецот.
„МАРГИНА бр. 37“ (1997)
Кога го доискапи шишето и ѕирна низ него од грлушката до газерот, Геро свечено изјави и го фрли низ прозорецот, како попски да фрла крст на Водици: „Каде што ќе падне шишево, таму ќе го дигнеме шаторот!”.
„Синовски татковци“ од Димитар Солев (2006)
Погледна низ прозорецот и воздивна: „Сега, повикај го брат ти!“, а кога заедно се појавија, му се обрати на вториот син: „Појди во бакалницата и прашај колку е брашното“.
„Слово за змијата“ од Александар Прокопиев (1992)
Отидовме да го гледаме Glamour, Glitter and Gold во Бастиано студиото во Вилиџ, а после тоа отидовме во Салвејшн на Шеридан Сквер. 128 Margina #15-16 [1995] | okno.mk
„МАРГИНА бр. 15-16“ (1995)
Скокнав од креветот и погледнав низ прозорецот.
„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)
Можеби имаме различен поглед на свет и на некој други работи, што не значи дека нема да се разбереме и усогласиме.
„Последниот балкански вампир“ од Дејан Дуковски (1989)
Погледнавме низ прозорецот.
„Прва љубов“ од Јован Стрезовски (1992)
Често, кога не можеше да го најде кодот на сиџилите, низ прозорецот, гледаше кон небото коешто му ги прошируваше мислите, го понесуваше, кога немаше излез во сиџилите.
„Тврдина од пепел“ од Луан Старова (2002)
Беше време пред полноќ кога Ханка ја тргна завесата на едната страна и погледна низ прозорецот.
„Полицајка в кревет“ од Веле Смилевски (2012)
Го грабнуваа детето и бегаа со него низ прозорецот...
„Свето проклето“ од Јован Стрезовски (1978)
Таткото се сврте на врисокот и тие го здогледаа неговиот тежок, полничок лик.
„МАРГИНА бр. 37“ (1997)
За миг го следиме, низ прозорецот на автобусот, молскавичниот лет на јатото врапци, што преплашени се засолнуваат зад крајпатното брегче.
„Слово за змијата“ од Александар Прокопиев (1992)
По раката на дедо Васја ползеше мравка.
„МАРГИНА бр. 4-5“ (1994)
Но...). (...) Куќите што ги изнајмивме во Провинстаун, Масачусетс, за неколку дена станаа вистинска кочина, и тоа најмногу поради тоа што сите ВЦ-а беа блокирани - изгледа дека тоа секогаш се случуваше кога Велветите беа во близина - така сите почнаа да трчаат низ собите со раце полни со гомна фрлајќи ги низ прозорецот.
„МАРГИНА бр. 15-16“ (1995)
Ја поткрева главата од перницата и погледнува низ прозорецот да види каков е денот; понекогаш му е сè едно дали и сончев или дождлив, добар или лош, како што му е сè едно на затвореникот.
„Животраг“ од Јован Стрезовски (1995)
Го позна иако лицето на богословот не беше оформено на таа далечина.
„Две Марии“ од Славко Јаневски (1956)
Јас си молчев и постојано гледав низ прозорецот кон влезната врата од дворот со идеја, ако до здогледам, да го пресретнам и да му кажам за лагата, да не се случи да ме предаде.
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)
Кога часовите се одржуваа во градината, честопати ја забележувавме Сара, ќерката на доктор Ауербах, како нѐ гледа низ прозорецот од својата соба.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)
Таков: карпи од чии врлежи се образува неспомната, ни во книга ни на слика, царска тврдина со стотици пештери и пештерчиња низ кои се спровираат лачи, под облаци чија боја е згуснатост на спокој и на кои лежи бакарно-портокалеста дамка и предвидува дека од некаде ќе скокне со јунешки пркос сонцето и ќе ја измени бојата на темната, спокојна, скоро мртва вода на чие дрво се претчувсвтвуваат билјурни ѕидишта на манстир; низ прозорците на ѕидиштата се провираат сребрени и модри ластари, на нив висат гроздови од мали сонца.
„Забранета одаја“ од Славко Јаневски (1988)
Низ прозорецот почна полека да навлегува бледата светлина на далечната зора.
„На пат кон Дамаск“ од Елизабета Баковска (2006)
Во последните години од својот живот мајка одеднаш снеможе.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)
Но вие на еден чудесен начин ја поттикнувате мојата размисла во тој правец.
„Потрага по Елен Лејбовиц“ од Луан Старова (2008)
- Нема бегање - си помислив - нема гледање низ прозорец како во канцеларијата на директорот.
„Клучарчиња“ од Бистрица Миркуловска (1992)
- Пред мојава куќа секогаш има некого. Ноќе секакви суртуци клечат пред прагов. (Арсо Арнаутче секако ја зграпчил за рака.) Пушти ме.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
„Ќе се гледа“, шепна, си го потпре челото на левата рака, погледна уште еднаш низ прозорецот и од цртката повлече друга, од неа трета и започна да пишува…
„На пат кон Дамаск“ од Елизабета Баковска (2006)
Како ангел низ прозорецот да ни влезе- рече таа. 18.
„Крстот камбаната знамето“ од Мето Јовановски (1990)
Скокнува, се разбудува уплашен и гледа збунето во татка си кој го успокојува и му ја брише потта од челото; гледа во автобусот, во подот што потскокнува, во луѓето кои молчат замислено, или дремат, во тилот од шоферот кој исфрла чад од цигарата што ја пуши, во прашината која влегува низ цеповите кога автобусот посилно ќе заграби по патот; гледа повторно низ прозорецот надвор и збунетоста сè уште му трае.
„Јанsа“ од Јован Стрезовски (1986)
Чекајќи да дотрчаат весели со петките, мајка им повеќе пати погледнуваше низ прозорецот.
„Раскази за деца“ од Драгица Најческа (1979)
Еднаш кога Мил остана цела ноќ во лабораторијата и не дојде на спиење, Богуле го заобиколи коритото со вода што му го стави мајка му, и низ прозорецот кој беше заборавен да се затвори со рајберот однадвор, започна да се спушта по јаболкницата, но се слизна на влажните гранки и падна.
„Јанsа“ од Јован Стрезовски (1986)
Времето беше совршено јасно...
„МАРГИНА бр. 21“ (1995)
Се почеша пак по ќелавата точка на темето и поторно погледна низ прозорецот.
„На пат кон Дамаск“ од Елизабета Баковска (2006)
Сара му зборуваше за својот свет кој завршуваше со прагот на домот, за она што можеше да го види отаде границата на нејзиниот свет – она што можеше да го види низ прозорецот од својата соба: улицата и куќите од спротивната страна, и дрвата покрај куќите и небото над нив, дел од тој недофатлив свет беше и она што можеше да го види во книгите.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)
БОГДАН: (надзира низ прозорец): Жив је... мрда... (Го стега пиштолот).
„Гладна кокошка просо сонуе“ од Блаже Конески (1945)
Ја испија ракијата, се погледнаа полковниците меѓу себе задоволни од ваквата убава ракија, испија по една, а потоа фрлија поглед низ прозорецот кон езерото.
„Злодобро“ од Јован Стрезовски (1990)
Така и сега, којзнае колку време откако бате Јоле излезе надвор, Ѕвезда беше се загледала низ прозорецот и одеднаш, како да ја фркна нешто туку извика некако сама за себе: - Талеле, што е она?! - рече.
„Крстот камбаната знамето“ од Мето Јовановски (1990)
Каска Богдан на раце и на нозе колку што може и се буди сиот испотен; ѕирка пак низ прозорецот како што пред малку ѕиркаше но гледа сега сосем расонет.
„Животраг“ од Јован Стрезовски (1995)
Во првата сцена од првиот чин - драмата ја обработува приказната за замената на сексуалниот идентитет на еден млад пар (Therese-Tiresias и нејзиниот маж) - Therese ги губи своите женски атрибути и ѝ растат брада и мустаќи - како кај Duchamp-овиот L. H. O. O. Q. (1919).
„МАРГИНА бр. 6-7“ (1994)
И сеедно колку небулозно и лудо да звучи, се соочуваме со два факта, што несомнено важат: просечниот Американец минува седум часа дневно, така што се ѕвери низ прозорецот во “електроносферата”, и 600 000 деца за минатиот Божиќ ги употребуваа ракавиците за да ги пикнат рацете низ тој прозорец.
„МАРГИНА бр. 17-18“ (1995)
Не гледај низ прозорците на коли кои успоруваат.
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
- Не сум клеко и не те пуштам. Или излези или ќе се спровнам низ прозорецов.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Се качував на столчето и ѕирнав низ прозорецот.
„Сенката на Карамба Барамба“ од Славко Јаневски (1967)
Спокоен беше само кога бевме во негова близина.
„Ласа“ од Наташа Димитриевска Кривошеев (2011)
Тргнав кон плоштадот, и во една од уличките ме пресретна толпа луѓе – такви толпи често ѕиркав низ прозорецот на нашиот стан во Виена во годините кои следеа, но оваа толпа не беше составена од униформирани луѓе, туку од маскирани: беше време на венецискиот карневал, и секакви суштества протрчуваа сега крај мене – принцези и питачи, владетели и робови, луѓе-риби и луѓе-птици.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)
Тоа веќе беше вистинско, живо чувство!
„МАРГИНА бр. 37“ (1997)
— Ај, доста голта мрсули, вели Ирина и си гледа низ прозорец.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Погледнав низ прозорецот, сфатив дека е веќе пладне, дека е пролет, го облеков своето старо сако што го најдов во шкафот и што одамна го немав облечено.
„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)
Ја поткрена главата од креветот и гледа низ прозорецот: надвор е мрак, тишина.
„Јанsа“ од Јован Стрезовски (1986)
Си доаѓам на себе. Утро е, сонцето влегува низ прозорецот во одајата, лази врз веленцето и влакненцата светкаат со најразлични бои.
„Црна билка“ од Ташко Георгиевски (2006)
Одблесоците на молњите што влетуваа низ прозорците во лабораторијата, правеа рендгенски снимки на предметите и го набиваа воздухот со електрицитет кој делуваше стимулативно и на Мил и на синтезата што требаше да го забрза процесот на создавањето на живата материја.
„Јанsа“ од Јован Стрезовски (1986)
Не мрдам веќе!
„МАРГИНА бр. 21“ (1995)
7) на две страни(или повеќе) скицирајте некој лик, служејќи се со предмети, предели, временски состојби итн., со што би му помогнале на читателот да го согледа тој лик.
„МАРГИНА бр. 8-9“ (1994)
Или, сепак, да живее фантазијата бидејќи само таа не старее.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Го прочачка ушето и праша: - Ќе има дожд денес, а? Погледнавме низ прозорец. - Не, учителке, не. - Ха, зошто? Од кај знаете?
„Дружината Братско стебло“ од Јован Стрезовски (1967)
Сега, во зоолошката градина, таа стои на летвите кои го опкружуваат рибарникот полн со виножитни пастрмки долги 20 и 25 и 30 инчи.
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
Со мајка ми бевме сами кога наеднаш на вратата се појави Огнена Гулева.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Се правеше дека не забележува со каков нажален поглед гледа нејзиниот миленик низ прозорецот.
„Раскази за деца“ од Драгица Најческа (1979)
Ако дури и си претставиме нешто што е многу малку веројатно - дека Леонид Барбашин сега ќе ја провали вратата, или влезе низ прозорецот, или излезе како сенка од зад оваа завеса, - ако дури и тоа би се случило, тогаш верувај ми, постои наједноставен начин веднаш сето тоа да го свртиме на друга страна.
„МАРГИНА бр. 17-18“ (1995)
Ако наидеш на кучиња, оди полека, инаку ќе те бркаат. Раката нека ти биде врз чантата.
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
Ја гледав низ прозорецот Билјана како го полни кофичето и како со ред ги полива сите дрвца.
„Билјана“ од Глигор Поповски (1972)
Не ме послуша, дојде.
„МАРГИНА бр. 4-5“ (1994)
Воодушевувањето траеше околу пет секунди и го направи непретпазлив и тој зачекори на тротоарот без претходно да ѕирне барем низ прозорецот.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Неговата уста и понатаму е отворена, но очите отсутно гледаат низ прозорецот од спалната во прскалките што ја полеваат тревата.
„МАРГИНА бр. 34“ (1996)
Станав од креветот, и погледнав низ прозорецот. Владееше непробивна темнина.
„Јас - момчето молња“ од Јагода Михајловска Георгиева (1989)
Јас со страв погледнав во Марина, таа да не се разжали. Марина гледаше низ прозорецот.
„Друга мајка“ од Драгица Најческа (1979)
- Низ прозорец ако сакаш фрли ме, ќе истрпам!
„Авантурите на Дедо Мраз“ од Ристо Давчевски (1997)
СУЛТАНА: Се гледа низ прозорецов цел свет.
„Диво месо“ од Горан Стефановски (1979)
Молчаливо ручаат. Садие погледнува низ прозорецот, мисли на норовите.
„Бојана и прстенот“ од Иван Точко (1959)
Тој не можел да излезе. Да не искочил низ прозорците? Не, и тие беа затворени.
„Било едно дете“ од Глигор Поповски (1959)
Некој влегуваше низ прозорецот. Се слушна стампедо од чизми по скалите.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Мајка му го виде низ прозорецот и викна: - Димче, врзи си ги чевлите!
„Билјана“ од Глигор Поповски (1972)
-Тој ме касна - прошепоти Вадим.
„МАРГИНА бр. 37“ (1997)
Моето пријателство со Сара Ауербах започна неколку месеци откако престанаа часовите по цртање во дворот на куќата на нејзиното семејство.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)