над (предл.) - колиба (имн.)

Еден ненадеен, не многу силен налет на ветрот, ги разниша блиските буки, го потисна удолу чадот што пред тоа се вишеше над колибата, го зачади просторот наоколу, се вовре и во носот на момчето, донесувајќи му искрена веселост.
„Бојан“ од Глигор Поповски (1973)
Очекуваше да чуе човечки глас, ’рзнување на коњ, истрел, очекуваше онаму над колибата, во длапката низ која минуваше поточето за село, да ги догледа татка си, деда си, коњот...
„Бојан“ од Глигор Поповски (1973)
Мракот се згуснуваше над колибите и стануваше сѐ поцрн.
„Бојана и прстенот“ од Иван Точко (1959)
Тоа утро над колибата дуваше студен северен ветер.
„Бојан“ од Глигор Поповски (1973)