над (предл.) - дупка (имн.)

И Јоше ќе гледал и ќе плачел над дупката, како над рана што никогаш нема да заздравее, Така - еднаш, двапати, така - трипати, четири и Јоше Свирачот избегал од кај татка.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Се раѓавме, се раѓале, се раѓаат над дупка што зјапа Неименувана бездна пред која страв во крвта струи.
„Забранета книга“ од Веле Смилевски (2011)
Јован и Вангел викаа во ист глас. Ние што бевме горе, веднаш се најдовме над дупката.
„Бунар“ од Димитар Башевски (2001)