кон (предл.) - непознат (прид.)

Филип Д. се сврти кон Непознатиот. „Вие сте раководителот?
„Желките од рајската градина“ од Србо Ивановски (2010)
Мирис на леб народски кој се пече, најава на пред жетва жито, кон непознати тајни зелени и непрегледни кој со мирис како плима влече.
„Портокалова“ од Оливера Доцевска (2013)
И упорно си повторував во себе,додека преку два аеродрома и осум илјади километри воздушен простор летав кон непознат правец над Атланскиот океан: - Ако заборавам, сѐ ќе изгубам!
„Жонглирање со животот во слободен пад“ од Сара Трајковска (2012)
Наслада... Крик на глас. Вознес кон непознати височини, пад над ангел со крилја, милува папок и бело тело. Свила.
„Портокалова“ од Оливера Доцевска (2013)
Тој сега сакаше да раскаже како живеел и што видел во туѓина и што донел во куферите оставени во опустената куќа од која отиде пред неколку години преку мориња кон непознати земји да ја пресметува во себе големината на планетата.
„Забранета одаја“ од Славко Јаневски (1988)
Таа речиси инстинктивно ги насетуваше точните денови кога наесен полетуваа птиците кон непознатите далечини.
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
Реката секогаш повикуваше некаде, да продолжиме со селидбата, кон непознатите предели, кон морето, кога веќе еднаш сме се откорнале од родната земја.
„Времето на козите“ од Луан Старова (1993)