кон (предл.) - жена (имн.)

Го оженив. Така вака ќе се приврзе кон жената.
„Духот на слободата“ од Војдан Чернодрински (1909)
Шаќир и Ѓуро удрија на шаки и смев, спомнувајќи си некои приклученија од комитскиот живот, а особено за Толевите односи кон жените.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
— Море, в'кот домаќин и Толе поправен, токо нема каде.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
Овде лежи изворот на мачизмот (во кој освен презирот кон жените спаѓа и насилничката нетолерантност спрема невообичаените сексуални навики, од невиноста до хомосексуалноста).
„МАРГИНА бр. 19-20“ (1995)
Фразата Pendu femelle сепак не имплицира омраза кон жените.
„МАРГИНА бр. 8-9“ (1994)
Машината, којашто се состои од вртлива полусферична купола во која се насликани серија концентрични кругови во спирален облик, беше сместена во една просторија во Палацо Граси специјално подготвена за оваа прилика; на ѕидовите што го окружуваат делото декоративни фризови од малтер со привлечни теми, конфигурирани во тондо-формати сочувани од оригиналниот ентериер на зградата.
„МАРГИНА бр. 4-5“ (1994)
Не само што кружниот облик на “Ротирачката хемисфера” наоѓа свое ехо во овие тондо-а, туку и нејзините пулсирачки движења можат да се поврзат со нејзините теми, како што и самиот Дишан во една прилика го изедначи својот интерес за оптика и четврта димензија со сексуалниот чин. (6) Покрај скоро постојаното истражување на темата на сексот од страна на Дишан, зачудува фактот што историчарите на уметноста никогаш досега не го истражувале личниот однос на уметникот кон жените.
„МАРГИНА бр. 4-5“ (1994)
Тој рече да почекам и се упати кон жената- пајак, која по вторпат беше паднала во својата мрежа и во неа се прпелкаше обидувајќи се да застане на нозе и да излезе од густата преѓа.
„Папокот на светот“ од Венко Андоновски (2000)
Ставајќи се во дрегот на италијанските вдовици, тие се обидувале да си присвојат, колку и да било тоа иронично, женска улога што обично би им била ускратена.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
Можеби не грешат кога лично се чувствуваат како цел, кога мислат дека машката геј-култура им го напаѓа самото суштествување како жени преку своите бујни претставувања на екстравагантната, претерана, хистерична, страдна, унижена или абјектна женственост.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
Џон Бергер тоа го срочил во славна формула: „мажите постапуваат, а жените настапуваат“.286 ‌Мажите, се разбира, изведуваат во јавност и понекогаш може да изведуваат без услужливост кон жените и без да фрлаат сомнеж врз своите машки акредитиви.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
Според тој закон, според таа структура на значење, правењето е обродено како машко, а изведувањето е обродено како женско.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
Нивниот настап, тврдев, не е мизогин: тој не искажува омраза кон жените, не толку колку што искажува завист поради можноста на некои жени јавно да изведат приказ на личната болка.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
Ајде сега од ова гледиште да им се навратиме на италијанските вдовици од Фајер Ајленд.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
Но не затоа што изразувал презир конкретно кон вдовиците, ниту воопшто кон жените, ниту кон болката на вдовството, туку затоа што укажувал на начелно непочитување на сите општествено конструирани и несиметрични родови крајности, кон културниот престиж што го собираат тие што ги отелотворуваат и кон сите општествени изведби што бараат да се сфатат направо – и кои се повластено подрачје на оние што имаат власт да им наметнуваат такви барања на другите.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
Така е и бидејќи машката изведба се коси со едно темелно начело што со векови ја раководело обродената поделба на прикажувачката работа во западната култура.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
Таа ги анализира структурите на национализмот како во основа хомосоцијални, докажувајќи дека антагонизмот кон жените од сопствената нација е една од првите форми на напад врз “Другиот”, и дека е конститутивен за национализмот, или за она што таа го нарекува “екстремен национализам.”
„МАРГИНА бр. 1“ (1994)
„Родителството?,“ праша брат ми.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)
Едно од децата се оддели од мажот, и направи два чекора во правец кон жената, два чекора кои можеа потоа да се претворат во трчање, но одеднаш запре.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)
Мажот и децата тргнаа кон излезот од Гнездо; пред да поминат низ портата, се свртеа кон жената, ги подигнаа рацете и ѝ мафнаа.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)
Потоа се сврте, им се придружи на другото дете и возрасниот човек, и тие излегоа низ портата.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)
Таа ја крена раката како со неа да крева некаков тежок предмет, направи во воздухот едвај видливо движење кое наликуваше на мафтање, и бавно ја спушти раката покрај телото.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)
„Ете тоа е среќа,“ рече Сара, гледајќи кон жената и детето.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)
Еден се насочил кон вујна му, токму кон жената на сопствениот вујко.
„Календар за годините што поминале“ од Трајче Кацаров (2012)
Запленет од своите неразбирливи соништа, остануваше рамнодушен кон жената што го љубеше.
„Пустина“ од Ѓорѓи Абаџиев (1961)
Неговата слабост кон жените не му се пише за тежок грев.
„Пустина“ од Ѓорѓи Абаџиев (1961)
Статус и став Како им се менува ставот на луѓето кон жена со сменет статус?
„И ѓаволот чита пРада“ од Рада Петрушева (2013)
- Не споменувај ми го веќе покојниот Симон Наконтик, го прекинал Наџак-Јанко.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
- Да се свртиме малку кон живите, кон жените и кон децата.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Кучето толку било приврзано кон жената, што кога ја снемало, со денови и ноќи цимолело, ја барало.
„Животраг“ од Јован Стрезовски (1995)
Не шеташе со очите по неа, не ѝ ласкаше, не ѝ се додворуваше и не се доближуваше до неа како што тоа обично се прави кон жена вака облечена и која се држи комотно и предизвикувачки.
„Животраг“ од Јован Стрезовски (1995)
Чудно, но тој во таа вечер одеше наспроти луѓето а патот нигде не го водеше ниту кон пријател, ниту кон жена, ниту кон крчма.
„Месечар“ од Славко Јаневски (1959)
А таа измешаност на болка и црн подбив кон жените и кон мртвите, или кон некои трети, што се живи и мртви, е нивен крик и нивно кикотење.
„Забранета одаја“ од Славко Јаневски (1988)
Низ соработката што ја имавме, Ниротакис многу брзо покажа присност кон мене како кон жена. Со мене завладеа страста.
„Полицајка в кревет“ од Веле Смилевски (2012)
Јас ја чувствував жената во себе и немаше правила кои ќе можеа да ме врзат за монотонијата во која се давевме со Нинослав.
„Полицајка в кревет“ од Веле Смилевски (2012)
Уште на првите средби со Ема, откако началникот Круме Волнаровски предложи таа да биде префрлена кај мене, во Одделението за анализа, а со посебни овластувања за врска со женскиот оддел на Прифатниот центар за странци, во деновите на моето разбудено љубопитство кон жената чија појава измести многу нешта во нас и околу нас, ја почувствував моќта на нејзиниот поглед со продолжени пипки за допир што имитираше боја и вкус.
„Полицајка в кревет“ од Веле Смилевски (2012)
При овие зборови, татко му, кој за време на целиот разговор молчеше, со вчудоневиденост погледна кон жена си.
„Омраза - длабоко“ од Драгица Најческа (1998)
Дојде до постелата и се заврте кон жените, кои тргнаа по него во две редици, па им заповеда: – Ајде сега, слободни сте.
„Калеш Анѓа“ од Стале Попов (1958)
Калуѓерот го одврза и тој штом стана, се впушти кон жените да ги бие...
„Злодобро“ од Јован Стрезовски (1990)
Погледнав кон Денко Самоников а потоа и кон жената. Жолтко се чинеше отсутен.
„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)
Скришум погледнува кон жените меѓу кои седи и Ристана. По мажот сите ја викаат Крстовица.
„Постела на чемерните“ од Петре Наковски (1985)
Му реков: - Тука нема никој од нашето село... - и почнав да липам.
„Постела на чемерните“ од Петре Наковски (1985)
На едната страна уште незакопани се партизаните, а на другата страна веќе ги закопуваат војниците...“
„Постела на чемерните“ од Петре Наковски (1985)
- Го видов од пенџерчето кога влегуваше во дворот. - Се слушна гласот на една од жените.
„Постела на чемерните“ од Петре Наковски (1985)
Тој нејзин наклон кон жените и јас малку го забележав, ама уште не ми се верува.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Тоа беше токму со најмонструозното издание од машка осуетена природа, со екстремна недоверба кон жените.
„Знаеш ли да љубиш“ од Ивана Иванова Канго (2013)