до (предл.) - дома (прил.)

„Види, ата да ми а најде, старата вапирка“, — си рече Нешка во себе — и она ќе превркне за него“. — и ѝ го раскажа на мајка си сето што го виде и слушна од чешмата до дома.
„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)
Пискулиев се довлечка до дома. Орде веќе спиеше.
„Послание“ од Блаже Конески (2008)
После секоја трета испиена ракија сите беа спремни да го освојуваат Солун, а после шестата веќе не можеа ни до дома да стигнат.
„Двоглед“ од Горан Јанкуловски (2011)
Се разбира, алкохолот е корисен сѐ до оној моменат додека не се напраиш стока и не почнеш да ја замараш околината па да зборат за тебе „Види го овој се напраил труп” и таков флекосан на рамења да те носат до дома со што ќе бидеш предмет на исмејавање.
„Двоглед“ од Горан Јанкуловски (2011)
При следното одење во кино Филип не чекаше пак иницијатива од мојата братучетка за да ме допрати до дома. Самиот ми пријде и ми се понуди.
„Животот од една слива“ од Зорица Ѓеорѓиевска (2014)
Се сеќавам како во градскиот автобус ги броев станиците до дома, стискајќи го кесето полно со книгите од чичко Раде.
„Човекот со четири часовници“ од Александар Прокопиев (2003)
„Но, како ќе одиш? Сама? Јас ќе те испратам до дома.
„Белиот јоргован“ од Хајди Елзесер (2012)
Така ја довлече и до дома, под изговор дека заврнало, па ја претстави пред мајка си: „Оваа ќе ти биде снаа”.
„Синовски татковци“ од Димитар Солев (2006)
Со припомош на тие пилиштарци, некако се довлечка до дома, каде што го презедоа жената и помалиот син.
„Синовски татковци“ од Димитар Солев (2006)
Трчаница стаса до дома, ја зеде чантичката и побрза.
„Градинче“ од Бистрица Миркуловска (1962)
- Одовде до дома да се сликаме по снегов.
„Дружината Братско стебло“ од Јован Стрезовски (1967)
Потоа се запознаа. Секоја вечер ја чекаше пред дуќанот и ја испраќаше до дома.
„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)
Најпрвин беше многу возбудена што има момче, а потоа и го засака.
„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)