до (предл.) - плевна (имн.)

Цела зима чистев, фрлав снег, правев пртини до изворот, до плевната, за да можам да ја гледам стоката.
„Бојан“ од Глигор Поповски (1973)
На Стрела, која лежеше скраја, до неговото легло, ѝ даде мало парче сланина, колку да ја расположи, зашто со неа мислеше да излезе надвор, да појде до плевната.
„Бојан“ од Глигор Поповски (1973)
За петнаесетина минути направи убава, широка пртинка до плевната.
„Бојан“ од Глигор Поповски (1973)
Го запали и малото газјениче, кое многу ретко, во исклучителни случаи се палеше, зашто инаку и немаше потреба, ја стави крај огништето и сета расположлива борина, која служеше за потпалување, а и за осветлување кога по темница требаше да се појде надвор, до стреата или до плевната.
„Бојан“ од Глигор Поповски (1973)