во (предл.) - висок (прид.)

Тие, едноставно и ладнокрвно, не се земени предвид (David Daube) – па оттука, сосем точен е впечатокот дека правните акти кои се донесуваат во оваа област, се сконцентрирани првенствено на оние кои имаат [имотните/ богатите/работодавачите], односно оние кои го заземаат централното место во ‘високото општество’ и кои благонадежно ги финансираат предизборните кампањи на речиси сите поголеми политички партии кои подоцна, кога ќе дојдат на власт, во знак на благодарност и по принципот „Do ut des – ти дадов за да ми дадеш“ ги спроведуваат нивните антиработнички агенди. Оние кои немаат [неимотните/сиромашните/работниците], како да се невидливи за системот – тие, заедно сосе нивните проблеми, просто- напросто, се игнорирани!?
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“ од Димитар Апасиев (2011)
Некогашниот дипломец на Цариградскиот универзитет, ја напушти кариерата во високата хиерархија на новата турска администрација со препораки од самиот Ататурк по средбата со него (за која никогаш не говореше, особено во сталинскиот период), беше префинет познавач на старотурското арапско писмо.
„Времето на козите“ од Луан Старова (1993)
Го носат и го одалечуваат од плажите, го издигаат во високи ридишта, од кои се прават дуни.
„Патувања“ од Никола Кирков (1982)
Бојан стоеше на височинката зад колибата, загледан на север во едно парченце пат што избиваше од темната букова корија, се простираше дваесетина метри преку една чистинка и пак се вовираше во високата букова шума.
„Бојан“ од Глигор Поповски (1973)
Сè друго зад тебе се затвори во високи ѕидови пред дури и да се обиде мислата да потрча иако непознати гласови ја прогонуваа веќе.
„Посегање по чудесното“ од Србо Ивановски (2008)
6 Секако дека таквиот одговор не е без стапица, бидејќи сведочи за тоа дека дури и поборниците и поборничките на популарната култура не веруваат дека си имаат работа со култура и општествена сила што е вредна да се земе предвид, и што е навистина способна пресудно да влијае на вистинското потврдување и зацврстување на толку опеаните идеали на расна, полова и културна трпеливост.
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
7 Значи, прашање е што е подобро: американскиот MTV, што во почетната фаза воопшто не ја криеше својата расистичка и сексистичка насоченост, или сегашниот MTV Europe, за којшто е карактеристичен доста повисок степен на општествена свест.
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
5 Меѓу особено штетните ефекти на популарната култура наводно спаѓаат нејзината емоционална деструктивност (бидејќи гарантира лажно задоволување и делува брутално со својот акцент врз насилството и сексот), интелектуалната деструктивност (зашто нуди евтина и ескапистичка содржина, што ја поткопува способноста на луѓето да се соочат со реалноста) и културната деструктивност (зашто ја ослабнува способноста на луѓето да соработуваат во високата култура).
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
Татко ми е некакво генералче, мајка ми некогаш беше прифатена во високите кругови.
„МАРГИНА бр. 29-31“ (1996)
Јас сум само никаквец од псевдовисокото општество и ме сметаат за „мил шегобиец“.
„МАРГИНА бр. 29-31“ (1996)
И штотуку месечината се поткренала зад ред јасики и штотуку сув ветар удрил во високиот и тесен прозорец на неговата куќа-кула, еден од помошниците на мулазимот со неколку стрелци и бекрии го повикал прегладнетиот непокорник да се предаде: на оној што се кае, алахот и султанот му простуваат.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
И во своите педесет и три години се надевал дека ќе има деца.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Навлегувам во високите атмосфери на сончевите атоми. Ме пречекува поларна светлост.
„Кловнови и луѓе“ од Славко Јаневски (1956)
Се чинеше дека врагот се радува сразмерно со маката што ја имаше околу обработувањето и секојдневно, по утринската и вечерната богослужба, ја посетуваше нивата.
„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)
Следните месеци семето пушти ’ркулци и израсна во високи растенија, а кон крајот на летото широките зелени лисја сосем ја скрија земјата.
„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)
Автобусот само подзапре и таа слезе губејќи се во високите думани усвитена прав што се кренаа повторно зад него.
„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)
А ги немаше и оние купишта грнчарски садови над кои се мешаа сите јазици на светот.
„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)
Најчесто ги среќаваме во високата општествена класа.
„Читај ми ги мислите“ од Ивана Иванова Канго (2012)
Четвртото, и последно летање, се случуваше во висока засводена просторија, амфитеатар со футуристички дизајн, во која се одвиваше час по физика.
„Ниска латентна револуција“ од Фросина Наумовска (2010)
Во висока стаклена витрина ги гледав Балзак, Хемингвеј и Достоевски и се обидував да ја отворам. Беше заклучена.
„Ниска латентна револуција“ од Фросина Наумовска (2010)
Јатото веќе не било далеку, кога првиот тогашен ловец, скриен во висока трева, го видел жеравот и од затегнат лак пуштил стрела со бронзен врв.
„Пупи Паф во Шумшул град“ од Славко Јаневски (1996)
Во некој дел на Африка, во близина на идниот главен град на Египет, џинџестиот Жерав ги видел своите роднини, бели и горди, крај голема река. Се растажил.
„Пупи Паф во Шумшул град“ од Славко Јаневски (1996)
Во тие години и во доменот на дипломатијата, како и во високите функции на Федерацијата, непогрешливо функционираше републичко-покраинскиот паритет.
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
Многу дипломати, особено вработените во министерството за надворешни работи, оваа средба ја сметаа како многу значајна во нивната кариера!
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
Тој, откако се поздрави со присутните на оваа неочекувана мала свеченост и ја искажа својата голема среќа што се наоѓа најпосле на ова место, потем со бегол поглед ја опфати целата книжарница, ги погледна книгите во високите сталажи.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Навлегувам во високите атмосфери на сончевите атоми.
„Забранета одаја“ од Славко Јаневски (1988)
Гледаше меланхолично како галебите се оддалечуваа, во висок лет, кон устието на реката, на патот кон Солун, градот на нејзиното среќно детство, во вителот на големата светска војна.
„Ервехе“ од Луан Старова (2006)
Паметам, јас и моите врсници бевме уште деца кога истиот тој Бунде нѐ искачи во високата кула среде градот со единствена цел да не фрапира вадејќи ја од панталоните назрејаната скапоценост со глава на лисец.
„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)
Ни во еден момент не помислив дека станува збор за ваше дело; дека вие го имате аранжирано тој панаѓур низ кој имав несреќа да поминам!
„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)
Веднаш сфатив, оценувајќи ги внимателно размислите, дека во овие нови околности на нашиот живот неговата силина и машкост многукатно се имаат зголемени со оглед на местото и положбата што ја заземаше во извршната власт.
„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)
Значи пред Грофот сепак го немам спомнато името на неговиот началник или шеф Бунде и не знае ништо за нашите средби од детството во високата кула? - Раскажував само за она што се случи!
„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)
- Што ти е? - Дезентерија... – прошепоти срамежливо тој и со крајот од окото погледна во високиот.
„Постела на чемерните“ од Петре Наковски (1985)
Се надева, вели, дека тоа место ќе да е некаде затскриено, лоцирано подалеку од местата каде што се случуваат виолентните настани...
„Потрага по Елен Лејбовиц“ од Луан Старова (2008)
Единствените пукнатини во високите бедеми на дистанца со која Елен Лајбовиц систематски се оградува од сите обиди за какво било вовлекување во Твојата лична или професионална приказна можат да се забележат исклучително во писмата што таа Ти ги испраќа во текот на драматичните летни месеци во 2001, кога во Македонија се води војна.
„Потрага по Елен Лејбовиц“ од Луан Старова (2008)
Ама си се заплеткал, за Твоја голема среќа, на најдобар можен начин!
„Потрага по Елен Лејбовиц“ од Луан Старова (2008)
Му ја стави в уста, а тој влече и гледа во високото небо кое во партали синее меѓу врвовите на буките, часкум губејќи се над густежот на гранките.
„Големата удолница“ од Петре Наковски (2014)
Ќе одминува времето, ќе одминуваме, ќе бидеме сè поблагородни, сè повозвишени: во висока возбуда човек посакува да не биде барем невидлив, да биде барем стракче меѓу илјадниците коренчиња: зашто недостижно е да се биде стебло засадено покрај извори...
„Ненасловена“ од Анте Поповски (1988)
„Нем“, се инаетеше Миклош, ама се ѕвереше без здив во високите, стрми карпи, намигнувајќи му ѓаволесто на гавазот што каскаше прибрано покрај нив.
„Вежби за Ибн Пајко“ од Оливера Николова (2007)
И така, ибн Бајко остана и сега само загледан одоздола во високата кула, без да знае какви мердевини да стави за да ја искачи.
„Вежби за Ибн Пајко“ од Оливера Николова (2007)