ДИГИТАЛЕН РЕЧНИК НА МАКЕДОНСКИОТ ЈАЗИК

Да нè испитуваат, да нè мачат, да ни судат: кој на робија, кој на бесилка, кој дома во сандак.

- Гледајте да не ви изгасне огнот! Дрва и јаглен имате во сандакот, - им рече мајка им на излегување.

Ете тука, на Градиште, во една спила, како во сандак, десетина метра долг, толку широк и не многу длабок, од памтивек ниту пресушува ните се ислива Градишка Вода.

Кога гостуваше Окружниот театар, со нивната пиеса „Аналфабети“, ме замолија да им ја украсам сцената.

Така пишуваше на плакатот што ја објавуваше изведбата на претставата: Ристе Блажевски, декоратер!

„Поприлична бројка! И сите беа погребани во сандаци?“ „Точно“.

Тогаш разбрав дека јас сум ти бил декоратер.

И за нас ќе беше полесно да те спакувавме во сандакот!

Се сетив на него дури кога се прибрав во собичето на Даскалов.

Подоцна се сетив и на она легнување во сандакот, што Ристе патем ми го прирече.

Се начичкавме на стаклената врата и живо ѕиркавме во сандакот со десетина маси, со тезге, зад кое газдата спиеше буден, со зли келнери и меки полни певци, нацрвени и сонливи.

Лани од Италија дојдоа и во два камиони коските ги товарија во сандаци и си отидоа.

Зашто тоа мртовците во сандакот стануваат така тешки?

Потоа сопственорачно учествував во носењето на сандакот од црквата до гробот.

Светлана влезе со нарамокот и со тресок го истури во сандакот до шпоретот.

Во сандакот му беше останат само уште еден сомун леб, стврднат и начнат на едниот раб, а во другиот агол стоеја уште пет сотни компири.

Во сандакот имаше доста храна за уште овој пат да биде сит. Тоа му беше доста.

Додека ги средуваше во сандакот, мислеше дека ќе има храна за едно дванаесетина дена, ако го распредели сето, што го имаше така, за во секој од тие денови да биде донекаде сит.

Иван ги извлекува торбичињата со ортома и ги испразнува во сандакот. Потоа го покрива со хартија.

Јас и Ема добивме задача да направиме попис на муницијата, а потоа, запечатена во сандаци, да ја предадеме на командирот на стражата во Камник.

Чувствувајќи како дождот сѐ повеќе го натопува, се пренесе во времето кога ја погребуваа баба му Депа кога исто вака туриваше силен дожд, а тој одеше во погребната поворка фатен за раката од мајка му, дождот му плускаше по главата, по телото, му се лизгаше по кожата и му слегуваше низ нозете во опинците; погледнуваше повремено во баба му во ковчегот што го носеа луѓето на раце: и нејзиното лице дождот го миеше, се лизгаше по него како по восок и ги натопуваше цвеќињата и овошките во сандакот; лееше на попот и му ја гаснеше кадилницата со која штркаше по ковчегот и пееше за покој душа, лееше на луѓето што одеа со наведнати глави.

Тој, кутриот, се најде на проклетиот гол остров и покрај тоа што книгите кои се однесуваа на Русија, Советскиот Сојуз, Ленин, Сталин и други добро ги скри: некои ги закопа во сандаци под земја во дворот, а другите, најопасните, убаво ги заѕида во самата библиотека.

Човекот беше јадар, над два метра долг и не го собираше во сандакот.

Почнавме да му ги кршиме нозете за да го пикнеме во сандакот, и во тој момент човекот се поврати од шокот, оживеа.

Се затворил во сандак, и по половина час го извадиле мртов.

Одново ги дипли, ги враќа фустаните во сандакот.

Ги затворам очите во сандаков и можам да те видам таму - во сето тоа светкање, во кристалниот лавиринт на бутици, во мирисот на новата облека.

Напишав проштално писмо и го оставив најгоре во сандакот, каде што ми беше чеизот и меѓу другото забелешка „Ако останам жива – добро, ако пак загинам, од чеизот да им се даде на децата.

Кога заврши тоа, донесоа еден сандак од џамијата, го затворија телото во сандакот и на горниот дел, кај главата, ставија одозгора фес, колку да се знае дека покојникот е маж, а не жена.