во (предл.) - пелена (имн.)

Во овој град, понекогаш како доенче завиткан во пелени од прашина, мачките лаеја како пци и власта осудуваше малолетни деца на доживотна робија.
„Месечар“ од Славко Јаневски (1959)
Го грабнуваше, така како што беше завиткано во пелени, и беше со него.
„Свето проклето“ од Јован Стрезовски (1978)
Митра слуша што зборува Доста, слуша и горни крај дали ќе вресне тоа кучило што го завитка во пелената.
„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)
— Мори, мори, Рожденкината ќерка, ошче во пелените почнала да везе! — ја озборуваа Доста по чешмата невестите чии ќерки ни по десетте години не знаеја ни да везат ни да бројат.
„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)
АМПО: (По него, со бебе во пелени.) Чекај малку, татко!
„Чорбаџи Теодос“ од Васил Иљоски (1937)
А на патот мачен го пречекува преубавата Амфитрита Подавајќи му го, во пелени од морска пена, синот Тритон.
„Забранета книга“ од Веле Смилевски (2011)
АМПО: Море, ми ги наполни ракавите, куче кучешко! (Ѝ го дава бебенцето на Цонка.) На ти го, баба Цонке, доста го носев.
„Чорбаџи Теодос“ од Васил Иљоски (1937)