ДИГИТАЛЕН РЕЧНИК НА МАКЕДОНСКИОТ ЈАЗИК

Крајната цел на неговата потрага, на неговата лична Еурека, остануваше да го открие можното согласие во патиштата човекови и патиштата на миграциите на сите други суштества.

Вгледан во светлата што де се појавуваат де се губат како пот на вжарено чело, и го варакосуваат запрашеното џаде и шумата што брзо потонува во мракот, кој знае кој пат се забива, се вгнетува, се вгледува одново и одново во патот што го помина и се повеќе се вгнездува во него, зашто на него порасна и, иако е сакат, се храни со надеж дека, дури и дооден, ќе го дооди.

И сега, во оваа голема, подвижна, таткова библиотека, во крстопатот на водите кои поврзуваа река, езеро, море и океан во еден пат, во најубавиот пат на планетата Земја, во патот на јагулите, имаше судбинско значење за семејството, за неговиот опстанок, продолжување.

И на Цветана Горски, кој се готвеше да му го посвети животот на откривањето на тајната на патот на јагулите и на неговото спасување, и на Татко, кој во патот на јагулите ја откриваше можноста за излез од егзилот, сознајбите на Игор Лозински беа од пресвртно значење во нивните животи.

За сите луѓе внесени во тајните како подобро да профитираат во тие црни и неизвесни времиња, овие занесени луѓе во патот на јагулите, во нивните виши цели, остануваа маргинални и неразбрани, неспособни да фатат вистинска пусија во расплетот на времињата што се вестеа.

Дел од семејството појде кон светлината на Полумесечината верувајќи во патот на судбината.

Но, атавистички внесен во патот на јагулите, небаре под диктатот на божјото претсказание што беше впишано во патот на јагулите и претскажувањето на Игора Лозински, Татко, во еден период беше решен да оди кон север, да го следи патот на јагулите, колку што тоа беше можно.