во (предл.) - носница (имн.)

Бргу струјка свеж воздух, удира во носниците на Арсо.
„Пустина“ од Ѓорѓи Абаџиев (1961)
Одевме и јас во носниците го чувствував познатиот, за мене речиси анестетички мирис на лакот за железнички прагови; од детството тој мирис ме возбудувал, ми носел возбуда како да сум пред голем и непознат пат, ми ги опивал сетилата и ми создавал раскошни визии.
„Папокот на светот“ од Венко Андоновски (2000)
Таа проникнуваше во крвта и залазуваше како пријатен скокот во носниците, тилот и врвот од прстите.
„Пустина“ од Ѓорѓи Абаџиев (1961)