во (предл.) - група (имн.)

4.  Инаку, во нашиот Кривичен законик (1996) постои и кривичното дело „Злоупотреба на овластување во стопанството“ кое спаѓа во групата на казнени дела против јавните финансии, платниот промет и стопанството.
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“ од Димитар Апасиев (2011)
Но, тука постојат две правни „кваки“ кои мора- ме да ги споменеме: прво, за застареноста судот не води сметка по службена должност [ex officio] сè додека спротивната странка т.е. должникот не приговори на овој факт (чл. 349, ст.3 од ЗОО); и, вто- ро, ако должникот исполни веќе застарена обврска, тој нема право да бара да му се врати назад она што го дал или платил, дури и ако не знаел дека обврската е застарена – бидејќи, во случајов, станува збор за т.н.„природна облигација“ (obligationеs naturalеs – в. и чл. 356, ЗОО).
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“ од Димитар Апасиев (2011)
Работодавачот и работникот можат да се договорат за паричен надоместок наместо отказен рок (чл. 90, ст.1 од ЗРО). 8.  Распитот на парничарите е вид доказно средство кое спаѓа во групата на вербални и персонални докази и кое, во нашето граѓанско процесно право, се користи по исклучок.
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“ од Димитар Апасиев (2011)
Исто така, во групата на казниви дела против службената должност – постои и делото „Измама во службата“, според кое службено [или одговорно] лице кое, во вршење на службата, со намера за себе или за друг да прибави противправна имотна корист со поднесување лажни сметки или на друг начин ќе доведе во заблуда овластено лице да изврши незаконита исплата, ќе се казни со затвор од шест месеци до пет години (чл. 355, ст.1 од КЗ).
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“ од Димитар Апасиев (2011)
Основната правна последица од институтот застарување (лат. praescriptio longi temporis) е тоа што доверителот повеќе на може да бара присилно исполнување на обврската (чл. 349, ст.1 од ЗОО).
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“ од Димитар Апасиев (2011)
Работодавачот е должен писмено да го образложи откажувањето 224 на договорот, како и да му укаже на работникот на правната заш- тита и да го запознае со неговите права од осигурување во случај на невработеност, согласно со закон (чл. 74, ЗРО).
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“ од Димитар Апасиев (2011)
А без оглед на законските рокови од ЗРО кои се пропишани за поднесување тужба при добивање отказ [„непарично побару- вање“] – работникот може своите парични побарувања од работ- ниот однос да ги остварува непосредно пред надлежниот суд, без да мора за тоа прво писмено да се обраќа до работодавачот (в. и чл. 181, ст.5 од ЗРО).
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“ од Димитар Апасиев (2011)
Значи, битно е тоа дека – теоретски е можно – работник кој тужел и по истекот на застарениот законски рок да успее да го добие спорот доколку тужениот работодавач не поднел навремен приговор за застареност на побарувањето!
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“ од Димитар Апасиев (2011)
Па ние уште вечерта, во групи, се искрадовме тајум до Калето, невидени од патролите.
„Времето на козите“ од Луан Старова (1993)
- Ете, така... Ако одговарам јас, зошто за мене и вие да одговарате.
„Гоце Делчев“ од Ванчо Николески (1964)
Учениците се растурија во дворот и во групи раскажуваа за новата случка.
„Гоце Делчев“ од Ванчо Николески (1964)
Во нашата неоистичка група има две гранки: „граѓани” и „вонземјани”. Monty Cantsin, Frater Neo, Terre Z, ги претставуваат вонземјаните, додека во групата граѓани спаѓаат: Lazer, Kiki Bonbon и Mister WW.
„МАРГИНА бр. 15-16“ (1995)
Кога Мартин влегува во лифтот, внатре веќе се набуткани многу луѓе, но патем, како што лифтот се движи угоре низ старата зграда која мириса на мошус, луѓето излегуваат надвор поединечно или во група.
„МАРГИНА бр. 35“ (1997)
„Хипиците“ делуваат морничаво во ноќните часови на послани стари весници или пак на некакви чаршави продаваат накити, но ако ги сретнете во групи, тие пеат и свират на гитари.
„Патувања“ од Никола Кирков (1982)
Ги имаше во групи, изнаседнати, свртени едни кон други, како на договор.
„Патувања“ од Никола Кирков (1982)
Но еве минат ученици, кој сам, кој двајца или во група.
„Послание“ од Блаже Конески (2008)
Некои се веќе организирани во групи на врвот на новите општествени случувања и се обидуваат да ⥊ дадат на иднината барем една позитивна нота.
„МАРГИНА бр. 22“ (1995)
Јас едноставно би се изгубила во групата.
„МАРГИНА бр. 22“ (1995)
Она што во нашата култура своевремено беше формулирано како предизвик во аритметичката вештина, станува повик за учество во група.
„МАРГИНА бр. 22“ (1995)
Четниците, засолнати зад карпите можеа веќе да ги забележат претстражите од потерата како се вовираат низ честарот, собрани во групички по три четворица, но држејќи врски меѓу себе.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
Толе и тука даде наредба да го чекаат него за команда.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
Доколку не беше усраниот провајдер да ми го исклучи нетот, немаше да сфатам дека и јас спаѓам во групата на интернет џанкери.
„Двоглед“ од Горан Јанкуловски (2011)
Наводно, во групата имало и женски, па да не нѐ уплашеле или да не нѐ испотепале.
„Синовски татковци“ од Димитар Солев (2006)
Но во меѓувреме, тие беа веќ е организирани во групи, кои токму тогаш им останаа едниствениот облик на другарување.
„Синовски татковци“ од Димитар Солев (2006)
Еднаш ми рече: кога си човек-на-човек со Енди, сѐ е во ред, но кога си во група, Енди веднаш прави натпревар помеѓу луѓето, а тогаш тој ќе се извлече од тоа и ќе почне да набљудува што се случува.
„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)
„Па еве сега, се насмевна Марк, овде јас трачарам за него, а исто така, во одреден момент ќе го натераш и него да ти каже што мисли за мене“.
„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)
„Па, почна, тој не сака никој со тебе да биде толку близок како што е тој.
„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)
Поседувањето е легално и покрај тоа што печурките во себе содржат псилоцин и псилоцибин кои се класифицирани во групата на А дроги.
„МАРГИНА бр. 8-9“ (1994)
Евиденција за работните дозволи на странци Во поглед на водењето на евиденцијата, новина е додавањето на Министерството за надворешни работи во групата на државни органи со кои АВРМ собира, разменува и евидентира податоци за странските работници (чл. 9 од ЗИДЗВРС/фев.14).
„Обезвреднување на трудот - 2 Анализа на трудово-правната легислатива во периодот 2010-2014“ од Мартин Краљевски, Дејан Лутовски, Ивица Костовски (2015)
Ова нормално се однесува и на чл. 16 кој предвидува создавање на Каталогот на работните места како систематизирана листа на работни места во јавниот сектор, организирани во групи, подгрупи, категории и нивоа.
„Обезвреднување на трудот - 2 Анализа на трудово-правната легислатива во периодот 2010-2014“ од Мартин Краљевски, Дејан Лутовски, Ивица Костовски (2015)
Па човек, кога ќе видеше толку многу садови, собрани на еден куп, навистина со право можеше да си помисли дека водата во Потковицата сосема се дососала.
„Потковица на смртта и надежта“ од Миле Неделкоски (1986)
Но како никогаш и никоја не стигнуваше да биде прва, имаа такви, лоши, табиети да се извикуваат и во групи, по две или по три, одеа на вода а таму, на чешмата, или на бунарот, ги оставаа садовите, за да им држат ред, и се враќаа дома си.
„Потковица на смртта и надежта“ од Миле Неделкоски (1986)
Тогаш низ Потковицата се ширеа гласови дека некои го виделе умрениот како осамен, жеден и невесел (додека другите умрени во групи или редици оделе и се враќале од кај изворите) чека на падините на Горник, долу, под оградата на гробиштата.
„Потковица на смртта и надежта“ од Миле Неделкоски (1986)
Од сите овие видувања на умрени кои слегуваат да пијат вода на изворите, најфантастично беше она, за Трајана Дамческа.
„Потковица на смртта и надежта“ од Миле Неделкоски (1986)
Пет Еврејчиња, некако свечено чисти и облечени, стоеја во група и се расправаа нешто што ние, далеку од нив, не можеме да го чуеме.
„Улица“ од Славко Јаневски (1951)
Некои од машките геј-студенти во групата, излезе, си ја надоместуваа незаинтересираноста за зададената лектира и за дискусиите на часот на тој начин што ја украсуваа опачината на списокот за редовност со занимливи цртежи на разни соученици, одвреме-навреме и со мои портрети, нагиздени во дрег и претставени како женски ликови од Златните девојки или од Челични магнолии (слики 2 и 3).129 Тие студенти можеби и не беа обожаватели на Џуди Гарланд и на бродвејскиот мјузикл (но кој ќе ги знае?), но знаеја што сакаат.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
Со други зборови, предмет што прави преглед и испитување на материјалите врз кои геј- мажите (и поединечно и во групи) изградиле заедничка култура или заеднички култури, исто така ќе биде и предмет што ќе ги иницира студентите, и оние стрејт и оние геј, во културната практика на машката хомосексуалност, до оној степен до кој таа практика се состои токму од споделувањето и испитувањето на таквите материјали.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
Спротивноста помеѓу убавецот и кампот што ја опишува Њутн се јавува во сиот свој антагонистички сјај во една сцена кон крајот на првиот чин од драмата на Март Кроли од 1968 година, Момците во групата (The Boys in the Band), првиот театарски хит кој беше пресвртница и кој експлицитно и успешно го стави на меѓународна сцена машкиот геј-друштвен живот (како што се живееше во градот Њујорк).
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
Затоа, кампот и убавецот се еднакво неопходни, а обајцата се незаменливи за успешниот машки геј-друштвен живот.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
Здишани се сретнуваме пред капелата и стоиме во групи ние од 102, 103, 105, 107, 18 и 14 бригада и сите други единици.
„На пат со времето“ од Петре Наковски (2010)
Така тука пред капелата се создаде некаков обичај да се прибираме во групи.
„На пат со времето“ од Петре Наковски (2010)
И на патот до последното почивалиште, па и таму, пак стоиме во групи.
„На пат со времето“ од Петре Наковски (2010)
Некогаш калеши, исправени, сега белоглави, потсвиткани, ќелави, згрчени, потпрени на патерица. Се поздравуваме и се прибираме во групи.
„На пат со времето“ од Петре Наковски (2010)
Утредента рано нѐ разбудија. Во групи, по села, построени, добро знаевме да се постројуваме, се качувавме во воените руски камиони.
„На пат со времето“ од Петре Наковски (2010)
Впечаток оставаат и шетачи во групи.
„На пат со времето“ од Петре Наковски (2010)
Т.Органџиев признава дека без дејството во Велес внело извесно распаѓање во групата.
„Солунските атентати 1903“ од Крсте Битоски (2003)
Во меѓуврме и меѓу сеирџиите, кои во групи, со чамци, се доближувале до бродот, се ширела веста: пукнал парниот котел.
„Солунските атентати 1903“ од Крсте Битоски (2003)
Сите девојчиња, ако нешто си шепотеа некаде во групи ми се чинеше дека сѐ за тоа зборуваат.
„Друга мајка“ од Драгица Најческа (1979)
За поддршка на оваа Декларација на Еволуцијата, со силна верба во заштитата на Божјата Провиденција и спокојна доверба во генерациите што доаѓаат, во чиешто име зборуваме, ние сега меѓусебно си ги доверуваме едни на други нашите животи, нашите Радости, и нашата Света чест. Margina #32-33 [1996] | okno.mk 65
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
Тимоти Лири РАЗГОВОР СО ВИЛИЈАМ ГИБСОН ТЛ: Кога би можел да го ставиш Неуроромансер во една реченица, како би го опишал? ВГ: Она што за мене е најважно е дека во него станува збор за сегашноста.
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
Покрај Марија и мене, во групата беа Кармен Кријадо, уредничка во издавачката куќа Алијанса добра пријателка на Борхес и Марија, Жан Пјер Верне, француски научник кој блиско соработуваше со Борхес на подготовките за француското издание на неговите собрани дела во „Плеада“ кај Галимар, и Ектор Бјанчиоти, Аргентинец кој живее во Париз и работи за Галимар.
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
Еден ден заедно на Пленпале да ѝ помогнеме на Марија да го избере местото за Борхесовиот гроб.
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
Ни беа покажани неколку слободни места во различни делови на малите гробишта.
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
Затоа ние, Божјите почитувачи, љубителите на мирот животот, забавата, мажи и жени, апелираме на Врховниот Суд на Универзумот, за уважување на нашите намери, за, во името на Власта на сите живи суштества кои сакаат да се развиваат на оваа планета, свечено да објави дека ние сме слободни и независни, ослободени од секаква Верност кон Владата на САД и кон сите влади контролирани од менопаузните, и дека имаме право да се групираме во групи на истомисленици, имаме полно право да живееме и да се движиме на земјата, да обезбедуваме храна со сопствени раце и умови на начин што ни се чини неприкосновен и свет за нас, и да ги правиме сите Акции и Работи што независен Слободен маж и Слободна жена можат да ги прават без да ги загрозуваат истите права на другите видови и групи. okno.mk | Margina #32-33 [1996] 64
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
Марија се двоумеше сѐ додека не го виде последното место, под едно прекрасно зрело дрво на тиса, која на француски се нарекува иф, и тоа само неколку метри од мошне скромниот гроб за кој се покажа дека е гроб на Жан Калвин.
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
Роза, Марие, Паулина и мене нѐ ставија во група од дваесетина жени на наша возраст, и такви грбави, расклатени во одот, со бастуми во рацете, со погледи кои се обидуваа да наѕрат нешто повеќе во просторот, нешто подалеку од неколку педи околу себе, нѐ поведоа до блиските бараки.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)
Имаше луѓе кои го молеа доктор Гете да ги пушти, барем на неколку минути, да излезат од Гнездо, ги склопуваа рацете и паѓаа на колена пред него, но тој не попушташе, сеедно што некои од оние кои го молеа беа мирољубиви, и никакво зло не би направиле надвор од болницата, ниту пак би побегнале.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)
Нѐ внесоа во една од нив - во долгата тесна просторија, во два реда, покрај ѕидовите, беа наредени стотина кревети.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)
Клара и јас бевме дел од оние на кои им беше дозволено во групи, во придружба со болничари, да излегуваат од кругот на болницата и да прошетаат по градот, но сепак ни таа ни јас никогаш не посакавме да излеземе од Гнездо, останувавме со оние на кои им беше забрането да излегуваат надвор од психијатриската клиника.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)
Меѓу најмладите во групата од Македонија беше младиот доктор стажант по спортска медицина во пулмолошкиот оддел.
„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)
По згрижувањето на девојката, кое се заврши без офкање и стенкање, сите во групата почнаа да зборуваат за незгодата и за тоа што можело да се случи.
„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)
Најмладата во групата од Србија беше маркантната Ивона.
„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)
Последен во групата беше Виктор. Беше највисок од сите.
„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)
Змејко беше во групата деца што заминуваа првопратено, како него, се чувствуваа мажи, имаа по десетина години, одеа да печалат.
„Белата долина“ од Симон Дракул (1962)
И, додека сватовите ја полнеа куќата, комшиите ја полнеа улицата и се редеа по групи (кој со кого зборува и си има муабет, нели), па така, по двајца или по тројца во група, стрпливо чекаа да видат како ќе биде стокмена невестата и дали по нешто ќе се разликува, зашто мајка ѝ веќе беше раскажала по цела улица дека „ќерка ѝ ќе оди во град“ и ќе се мажи за некој што во куќата има мебел од некој што не знае како се вика (Луј ли, Муј ли, 15-ти, 16-ти... така некако).
„И ѓаволот чита пРада“ од Рада Петрушева (2013)
Другиве шетаат во групи на „Каракој“ во Истанбул и групно разгледуваат по излозите во кои живо месо бело, а и обло, се нуди како јаболка.
„И ѓаволот чита пРада“ од Рада Петрушева (2013)
Се вртам кон следните гости и со наклон и рака испружена ги канам да повелат да се фотографираат со младите, а тие се редат во групи - дедо, баба, мајка, татко и деца.
„И ѓаволот чита пРада“ од Рада Петрушева (2013)
Се делат во групи и одат на линија, на касапница.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Имаме пушки, кубури. За овие неколку дни до доаѓањето в село ќе се распоредиме во групи.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
- Јас се определувам за прв стражар. Кој сака да биде со мене во група?
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
- Знам, ја прифатил уверливоста на тие зборови Наџак- Јанко. - Поинаку мислев.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
- Тоа е добро, рекол Онисифор Проказник и се исправил.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Од архиварка ме унапреди во иследник и ме вклучи во групата за врска со женскиот оддел на Прифатниот центар за странци.
„Полицајка в кревет“ од Веле Смилевски (2012)
Осамените срца низ градот можеа да се сретнат во групи од пет до седум луѓе.
„Полицајка в кревет“ од Веле Смилевски (2012)
Подоцна, по апсењето на Крумета, обвинението беше проширено и нејзиното име се најде во групата што работеше со Прифатниот центар.
„Полицајка в кревет“ од Веле Смилевски (2012)
Никој, или речиси никој, не веруваше дека кулата некогаш ќе биде завршена.
„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)
- Свртувајќи се кон посовремени автори, решив да ја насочам антологијава кон нашите простори, па затоа вклучив уште еден расказ од поблиските средини, тоа е расказот на Милорад Павиќ „Чај за двајца“, инаку расказ кој може да биде занимлив за младата популација со развиена визуелна имагинација, со интерес за чудното, а не само чудесното, образована/воспитана информатички за комбинаторики, за една специфична игра на можното и неможното, за семантички пресврти и изненади; - Расказот на Павиќ, покрај расказот на Кортасар, на Борхес и на Маркес, спаѓа и во групата раскази кои ја најавуваат постмодерната, со нејзините фрагментарни комбинаторики кои и реалното го прикажуваат како нереално.1
„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)
Не само што не можев сите да ги запознам, не можев ни да ги видам сите во исто време, со оглед на тоа што се работеше во групи, и тоа во три смени во текот на дваесет и четири часа.
„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)
Третата премиса е дека разговорите кои што се потребни да се разреши оваа дилема се попречени бидејќи (а) доминантните говорници во групата која разговара го забрануваат дијалогот за проблемот; или (б) постојат надворешни пречки (како што се политички притисок, закана со насилство во семејството, културна или верска дејност), кои јасно забрануваат разговор во врска со дилемата.
„МАРГИНА бр. 6-7“ (1994)
За да ја илустрираат биологијата на човечкиот јазик, тие го примениле примерот на Trophalaxis, (трофалаксис), механизам на комуникација меѓу инсектите кои живеат во групи: Постои постојан проток на секрети меѓу членовите на една мравја колонија преку размената на стомачната содржина при секоја нивна средба...што резултира во дистрибуција, низ целата популација, на извесен број на супстанци (меѓу нив и хормони) одговорни за диференцијацијата и спецификацијата на улогите.
„МАРГИНА бр. 6-7“ (1994)
Но тоа не е сѐ: националниот гениј едновремено ги укинува и поединецот (растворен во групата од која потекнува) и човештвото (изделено на вкочанети есенции, распршени во множества етнички личности затворени самите во себе).
„МАРГИНА бр. 6-7“ (1994)
Што се однесува за работење во група, тоа носи добри и лоши страни.
„МАРГИНА бр. 36“ (1997)
Освен Нолде, во тоа време се приклучуваат Кристиан Ролфс (кој слика визионерски архитектонски слики и пејсажи), Пехштајн, Швајцарецот Куно Амиет и Финецот Аксен Гален-Калела, кои остануваат кусо време во групата.
„МАРГИНА бр. 36“ (1997)
Ќе имаме многу работа, му рече на Татко, откако овој се напи вода, и без да му одговори на Камилски, земајќи ја листата на заемките од персиско потекло, пред да започне да ги чита најкарактеристичните, рече: Персискиот јазик, како и балканските јазици, за разлика од турскиот и арапскиот јазик, припаѓа во групата индоевропски јазици.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Александар еднаш беше во една од нив за да направи репортажа за брошура што секретаријатот ја печатеше. – Во текстот не обраќај внимание на пијаните ветерани кои во групи пијат ракија пред испустените куќи, неискосената трева и откорнатата дограма, бидејќи никој не ја фаќа да ја поправи, Тодор го посоветува Александар.
„Браќата на Александар“ од Константин Петровски (2013)
Во групата луѓе околу столовите завладеа тишина во истиот момент кога видоа како доаѓа црниот комбинезон на еден член на Внатрешната партија.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Но, очигледно е дека претставникот на КСС ги „помешал лончињата“ – имено, според ЗРО, оддавањето деловна тајна не спаѓа во групата на „деловни причини“ за отказ!
„Обезвреднување на трудот“ од Савески, Апасиев, Ковачевски, Василев (2010)
И кога во групата деца најпоследно се појави девојче да го бакне крстот, се зачуди поп Трајко и си рече: — „Шо бара воа чупе меѓу децата?“ — ама си го стори адетот без да ми попречи.
„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)
А на сретсело, веќе, уште неогреано сонцето, излегле ергенчињата и машките деца и, ене ги, пред Влашкиот Ан и пред Батанџиовата порта во групи чекаат, кршат јајца.
„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)
Околу сонце огревање утринава прошетаа низ пазариштето четворица агалари со двајца сејмени по нив, и со некаков интерес се загледаа во групата мариовци.
„Калеш Анѓа“ од Стале Попов (1958)
По таа причина во групата П’чивци имаше и два-триесет деца, а исто така во оваа група продавачи беа замешани и селани од другите мариовски села, кои не се мешаа со оние од полето, бидејќи последниве беа веќе беговски чифчии, а тоа ќе рече – робови, а првите се сметаа за слободни, та за секој случај и секаде стоеја одделно, па и сега.
„Калеш Анѓа“ од Стале Попов (1958)
Ајде, ајде на шербет ако остана – ги покани тој и сите ги наполнија канчињата и се собраа по две-три во групи да пијат шербет и да грицкаат од гурабиите, симидите и ѓевреците, шепотејќи секоја група за себе, за настанот со Анѓа.
„Калеш Анѓа“ од Стале Попов (1958)
Тие често се запираа, во групи од по два-тројца, пред некој убав коњ, вол, бик и го прашуваа пазачот чиј е, и колку пари му бара чорбаџијата.
„Калеш Анѓа“ од Стале Попов (1958)
Последен пат му ја стиснува раката и целата пребледнува). Ех, Симке, Симке!... (Се откинува од неа и се придружува кон групата). (Оддалеку се слуша песната на разделбата).
„Печалбари“ од Антон Панов (1936)
Света Пречиста нека те чува од лошо... (Тихо плаче и го бацува в чело). (Печалбарите се определуваат во група и скоро ритуално почнуваат да ја пеат песната на разделбата): Жали моме, да жалиме, еј моме!
„Печалбари“ од Антон Панов (1936)
Тој се префрли во групата на повиканите на спротивната страна и, наместо да се сети и да помисли дека оди на место каде што може да дојде и до пукање поради заострените балистички банди по планињето, очите му останаа отворени како на елен и загледани во Марка.
„Продавница за љубопитните“ од Мето Јовановски (2003)
Се повлекуваа во групи или, сами, бегаа пред прекорот и омразата на слепите очи.
„Две Марии“ од Славко Јаневски (1956)
Во неделите војниците во групи одеа дури далеку некаде назад во шумата, кај некое изворче, правеа прошетки и до манастирот горе во долот.
„Будалетинки“ од Мето Јовановски (1973)
Војниците се растурја во групички, полека се вратија, во шаторот за да го почнат денот онака како што беа навикнати.
„Будалетинки“ од Мето Јовановски (1973)
„Што ми се случило или настојува да се случи, поправо се обидува, како што било тогаш, кога многу микроби би се здружиле во група и би се размножувале создавајќи уште...“
„Лек против меланхолија“ од Реј Бредбери (1994)
Тие се сврзале во групи и го создале првото тело.
„Лек против меланхолија“ од Реј Бредбери (1994)
Можевме да излегуваме во групи во градот.
„Постела на чемерните“ од Петре Наковски (1985)
Одредот се подели во групи и тргна низ шумата.
„Прва љубов“ од Јован Стрезовски (1992)
Шенберговиот метод во групата на еднакви материјали на секој материјал му придава функција во однос на групата. (Хармонијата во групата на нееднакви материјали на секој материјал му придава функција во однос на основниот или најважниот материјал во групата).
„МАРГИНА бр. 10“ (1997)
Јас учествував во групата што прибираше материјали за сегашното име на градот.
„Тополите на крајот од дедовата ливада“ од Бистрица Миркуловска (2001)
Се распоредија во групи и работата тргна.
„Тополите на крајот од дедовата ливада“ од Бистрица Миркуловска (2001)
А потоа отецот внатре ќе ни објасни, но ќе влегуваме во групи.“
„Тополите на крајот од дедовата ливада“ од Бистрица Миркуловска (2001)
„Ќе тргне ли проектот?“ „Па се надеваме, и јас и сите во групата посакуваме.
„Тополите на крајот од дедовата ливада“ од Бистрица Миркуловска (2001)
Влатко се пријави во оркестарот и во групата за средување на училишниот двор.
„Тополите на крајот од дедовата ливада“ од Бистрица Миркуловска (2001)
По појадокот- фелка црн леб, парче сув мармелад за секојa и една порција планински чај на пет души - ги поделија по триесет во група.
„Големата удолница“ од Петре Наковски (2014)
Тогаш и подоцна сѐ почести беа вестите за тоа дека селаните ноќе чуваат стража за да се бранат од бандите пљачкаши, кои кружеа по селата и ваму-таму ги пресретнуваа џандарите со истрели; дека особено Македонците, кои страдаа и заради учеството во движењето на отпорот, а најмногу заради своето потекло, веќе имаа почнато да се организираат во групи за самоодбрана.
„Големата удолница“ од Петре Наковски (2014)
Мажите и жените се испомешаа, одејќи во групи, нè оставија нас децата и ние се спобркавме по снегот.
„Крстот камбаната знамето“ од Мето Јовановски (1990)
Еден од најрешителните од овие напади беше направен од Joseph Rychlack во неговата неодамнешна (1991) книга „Вештачката интелигенција и човечкото размислување” (AIHR), и во група на написи во International Journal of Per- sonal Construct Psychology (1990, 1991).
„МАРГИНА бр. 3“ (1994)