в (предл.) - џеб (имн.)

„Каков процент?“, се вомјазив јас. „Процент“, се поднасмевна со наместена наивност, Пере. „Процент од продажбата“, рече. „За тебе, за в џеб“.
„Бунар“ од Димитар Башевски (2001)
„Ако не е баш тој што зел в џеб од оној Шабан“, се јави некој од толпата.
„Бунар“ од Димитар Башевски (2001)
На дваесетти август им исплатив на луѓето една третина од сработеното. Да имаат в џеб.
„Бунар“ од Димитар Башевски (2001)
Дуќанчињата полни стока, а Атанас Бамбо само ги пика рацете в џеб и ги вади, пикни извади, празно. Не ѕвекнува пара.
„Бунар“ од Димитар Башевски (2001)
Дедо Иван пак влезе во колибата и донесе парче леб. Бојан го стави в џеб.
„Бојан“ од Глигор Поповски (1973)
А ако си смислила да го немаш филџанов да го ставам в џеб. (Сите се смеат.)
„Парите се отепувачка“ од Ристо Крле (1938)
„Спиј Ризо,“ рече Ливајн. Тргна, со рацете в џебови, свиркајќи, во правец на барот каде што беше претходната вечер.
„МАРГИНА бр. 1“ (1994)
Со камења и прачки ги спотеравме и собравме и леб и јаболка, а имаше и по некое парче пита. Се најадовме и остатокот в џеб.
„На пат со времето“ од Петре Наковски (2010)
Ги редеше цвеќињата во чаша со вода и го молеше Висара да не ги фрла кога ќе овенат, тука да ги чува додека не му донесе свежи; овенатите цвеќиња ги завиткуваше во шамиче и ги редеше в џеб.
„Свето проклето“ од Јован Стрезовски (1978)
Откако ќе ја одведе до кујната, тој ја заклучува вратата од кујната и го става клучот в џеб.
„Црнила“ од Коле Чашуле (1960)
Змејко никогаш не мислел дека можат на еден таков начин да бидат ставени в џеб луѓето.
„Белата долина“ од Симон Дракул (1962)
- За толку белки ќе биде доста, - Патрокле ја стави лирата в џеб. - Сета за триесет грама?
„Пустина“ од Ѓорѓи Абаџиев (1961)
Тоа беа последните зборови: офицерот го свитка документот надве, колку што е потребно да се смести в џеб.
„Пустина“ од Ѓорѓи Абаџиев (1961)
Чуварот засркнато и нерешително им рече дека работите што ги имаат в џеб веќе не им се потребни и подобро ќе биде да му ги остават нему.
„Пустина“ од Ѓорѓи Абаџиев (1961)
Ојдов кај попот в џеб, си ,бав мајката.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
- Неранимајковец, рече; точно така, - немаш скршен марјаш в џеб, а ваму сакаш да се жениш. Со што ќе ја раниш Ганка? Со трици?
„Кловнови и луѓе“ од Славко Јаневски (1956)
- Поминаа три црни седници. Колку и да штедев пак останав без еден франк в џеб.
„Кловнови и луѓе“ од Славко Јаневски (1956)
Со очај ја вратив обетката в џеб и решив таму повторно да ја заборавам. Извесно време.
„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)
Така дојдов до „Чај за двајца“. И така се случи да ја прочитам вашата приказна.
„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)
Доста ми е од шмокљовци кои немаат ни банка в џеб.
„Читај ми ги мислите“ од Ивана Иванова Канго (2012)
Само за миг погледнувајќи крај себе виде одамнешна познаница чија слика некогаш ја чувал в џеб.
„Месечар“ од Славко Јаневски (1959)
Ги завлече рацете в џеб и со мазно чело, како да го гледа в лице својот брат (еве, сепак не сум зрно песок и нема да ме избришат водите), зачекори кон срцето на градот.
„Месечар“ од Славко Јаневски (1959)
Кога се враќаа, браќата, потпрени еден на друг и необично молчаливи, беа жолти и збунети се додека не му рекоа: „Оче Симеоне, ние немаме веќе в џеб ни скршена пара.“ „Па скршете една“ , ги посоветува. „По половина на секого.“
„Месечар“ од Славко Јаневски (1959)
Дождалците, без скршена паричка в џеб, станаа наследници.
„Месечар“ од Славко Јаневски (1959)
Го врати часовникот в џеб и седна на својот крцкав кревет, осамен и очаен како и во секоја ноќ, секогаш со исти сеќавања.
„Месечар“ од Славко Јаневски (1959)
Во осумнаесетата година ја спушти слушалката и се исправи од клупа со матурантска диплома в џеб.
„Месечар“ од Славко Јаневски (1959)
И му се стори дека е во нивната саботна колона, упатена кон сонливото гратче под планината, и самиот тој како тие - со ипотен грб и многу шум во главата, во таа човечка глутница со шестдневна печалба в џеб и шестдневно неспокојство во крвта.
„Месечар“ од Славко Јаневски (1959)
8. Попладне се врати од плажа изморен и гладен, без динар в џеб, се врати во градот и во себе си, како што се враќаат јагулите на мрестње во една вода.
„Месечар“ од Славко Јаневски (1959)
Една јагула лежи таму во една друга кафеана.“ „Да те чекам ли, брат?“ Клепките на Мирона беа завлечени в месо, очите гледаа срамно соголени. „Немам пари.“ Мирон се заниша на крцкавиот стол и ја завлече раката в џеб.
„Месечар“ од Славко Јаневски (1959)
Имам, значи, два клуча. Едниот е од станот, другиот од влезот. Ги вртам малку околу малиот прст. Ги ставам в џеб.
„МАРГИНА бр. 36“ (1997)
Очите веќе му беа бистри како кога се врати без револверот со калибар седум шеесет и пет бо уште со пасошот в џеб, со таа црвена книшка на магиска моќ да се отиде во невидени светови или на иселеничка плашлива надеж дека човекот може да најде и втора татковина.
„Забранета одаја“ од Славко Јаневски (1988)
„Водив, ти бутна револвер в џеб“, му рече Јага , „Денес е празник, сето село е в црква. Што си смислил?“
„Забранета одаја“ од Славко Јаневски (1988)
Тоа доаѓаше до израз дури и во движењето со кое ја ставаше раката в џеб, или ја вртеше цигарата меѓу прстите.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
6. ЗА ОДОТ НЕЈЗИН СЕКОЈ АШИК СЕ ЧИНИ - небаре чекорот ѝ ѕвони и на внимание вика, но тука своето го чини и здолништето мини погледи, ко парички в џеб, во скутот што пика...
„Куршуми низ времето“ од Љупчо Стојменски (1976)
Сакаше да ја стори лешник и в џеб да ја стави. Можеби на тврд и чуден начин...
„Братот“ од Димитар Башевски (2007)
Додека попот штракаше со кадилницата над ковчегот од Мил и му читаше молитва, слепата Донка рошна по џебовите и извади една книжна пара за да ја стави на иконата на Св. Богородица; парата ја жулкаше со рацете, ја меткаше, постоја малку со неа в рака како да се двоуми, а потоа ја стави на иконата; алкајќи со прстите, ги собра ситните железни пари што ги имаше на иконата ги стави в џеб.
„Јанsа“ од Јован Стрезовски (1986)
Пара на рака, мара за рака судбина тешка, зелена мака го фатија алфи ги гледаше бледо му најдоа цели пет грама в џебот
„Проклетници“ од Горан Јанкуловски (2012)
„... Како да било... Би што би... На Војнета наш не му беше доста што цело село го имаше в џеб...
„Продавница за љубопитните“ од Мето Јовановски (2003)
„Ги грчеше прстите в џебови и го слушаше сопатникот, тој сечеше просто како да секцира.“
„Две Марии“ од Славко Јаневски (1956)
„Еве. И другпат подобро чувајте го. Најдобро в џеб. Футролата ви дава опасен изглед.“
„Две Марии“ од Славко Јаневски (1956)
Марија, сакам да го милувам прстенот на твојот прст. И да ги рацете на топли костени в џеб.
„Две Марии“ од Славко Јаневски (1956)
XXIV В утрини, со новиот ден, како нов човек, Јагулче Дримски, свеж, со свечената облека, со медалот в џеб, рано појде во својата канцеларија.
„Патот на јагулите“ од Луан Старова (2000)
Помладиот му ги преброи парите и сакаше да ги стави в џеб, но постариот со црното брадулче, му ја тргна раката и му рече нешто.
„Волшебното самарче“ од Ванчо Николески (1967)
Ноќна прошетка Леонард Мид највеќе го сакаше градот ноќе, кога можеше во магливите ноемвриски вечери околу осум часот да зачекори на тротоарот, да цапка по изгазениот тревник, онака, со рацете в џебови и во која било насока низ таа прекрасна тишина.
„Лек против меланхолија“ од Реј Бредбери (1994)
Сонцето заоѓаше. Мама стоеше крај мрежестата врата зад мене, ме гледаше како ја свивам пораката и ја ставам в џеб.
„Лек против меланхолија“ од Реј Бредбери (1994)
Сега мајката ја извади парата и ја стави в џеб.
„Луман арамијата“ од Мето Јовановски (1954)
Еве ти клуч, го заборавив в џеб, а дома им треба.
„Чорбаџи Теодос“ од Васил Иљоски (1937)
СПИРО: Е, тоа веќе... ќе фати место... А клучот го најде на пат: рѓосан...
„Чорбаџи Теодос“ од Васил Иљоски (1937)
АРСО: Е, се истопи од радост и од милост сиромашкиот! (Му дава знак со мимика да го баци Теодоса.)
„Чорбаџи Теодос“ од Васил Иљоски (1937)
ТЕОДОС: (Го клава ќесето в џеб.)
„Чорбаџи Теодос“ од Васил Иљоски (1937)
Го става писмото в џеб и ни ги свртува плеќите.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Парите за нив в џеб.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Беличот се наведе и си ги собу чевлите, ги врза една со друга па ги префрли преку рамо; Мече сандалите си ги спика в џеб.
„Бегалци“ од Јован Бошковски (1949)
Немирна мисла му проблесна во бушавата глава: тој се бркна в џеб и во раката веднаш му светна ноже.
„Бегалци“ од Јован Бошковски (1949)
- Улав! Што ги бараш в џеб кога знаеш дека се кај мама.
„Бегалци“ од Јован Бошковски (1949)