в (предл.) - огледало (имн.)

Стоиме на еден висок рид. Од нашите нозе па до самото подножје се спушта стрмно долниште, на кое сонцето се огледува како в огледало.
„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)
Но Надењка се плаши. Целото пространство од нејзините мали галоши па до крајот на снежниот рид ѝ се чини страшна, неизмерна, длабока пропаст.
„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)