без (предл.) - почеток (имн.)

Бев сигурен - се возбудуваше, сеедно што читав негде од средината на оваа книга без почеток и крај.
„Улица“ од Славко Јаневски (1951)
Приказни без крај, без средина, без почеток; безброј нераскажани приказни; неизбројани некогаш-одамна... „Не.”
„МАРГИНА бр. 34“ (1996)
Така се разнесе по куќите прикаска од безброј парчиња, без почеток и без крај, без смисла, како и обично што се случува во такви прилики, една доверливост што минува од човек на човек, за задграничната дејност на Марко Проказник.
„Забранета одаја“ од Славко Јаневски (1988)