без (предл.) - секаков (зам.)

Книгите исто така беа повлекувани и одново пишувани и без исклучок беа одново издавани, без секакво признание дека е внесена каква и да е измена.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
О'Брајан сфати што мислеше тој, без секакво објаснување.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Речиси се беа разминале, без секаков знак на распознавање, кога се сврте и тргна по неа, не премногу ревносно.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Оставени сами на себе, тие ќе продолжат од генерација во генерација и од столетие во столетие да работат, да се раѓаат и да умираат, не само без секаков нагон да се бунтуваат, туку и неспособни да сфатат дека светот би можел да биде поинаков од она што е.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Најпосле беше утврдено без секакво сомневање дека добива во тежина; бутините сега му беа очигледно подебели од колениците.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Винстон воздивна безгласно. Ја зеде повторно перодршката и напиша: „Таа се фрли на креветот, и брзо, без секаков увод, на најгруб, најужасен начин што може да се замисли, го крена здолништето. Јас...“
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Зборовите на песните ги составуваше, без секаква асистенција на човек, еден инструмент познат под името версификатор.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Му се чинеше дека точно знае како изгледа да се седи во ваква соба, во фотелја покрај запалениот оган во каминот, со стапалата на оградата и со чајник закачен на куката: сосем сам, безбеден, без никој да го посматра, без глас што го следи, без секаков звук освен пиштењето на чајникот и пријателското отчукување на часовникот.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Додека пловеа по преполните тротоари, никогаш сосем еден покрај друг и никогаш не гледајќи еден во друг, тие водеа необична конверзација во продолженија, која блеснуваше и се гаснеше како светилката на светилник, ненадејно прекината од приближувањето на некоја партиска униформа или од близината на телекранот, продолжена неколку минути подоцна од средината на реченицата, потоа нагло пресечена при разделбата на договореното место, и продолжена речиси без секаков вовед наредниот ден.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Повторливите економски кризи од минатото беа сосем непотребни и сега не им се дозволува да се случуваат, но затоа други и исто толку големи пореметувања можат, и се случуваат, без секаква политичка последица, затоа што не постои начин на кој незадоволството би можело јасно да се изрази.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Но тој ја имаше видено, без секакво сомнение ја имаше видено.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Проголта уште еден оброк без секаков вкус во кантината, побрза во Центарот, зеде учество во свеченото глупирање на една „ дебатна група“, изигра две партии пинг-понг, проголта неколку чашки џин и отседе половина час на предавањето насловено „ Ангсоц и односот спрема шахот“.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Еве за тоа што читаме во Мемоарот на Организацијата: На 23 април претпладне турски шајки, составени од професионални злосторници и крвопијци, следени од полициски чиновници и жандарми, без секаков повод и ненадејно, со бес и јарост се нафрлија врз христијаните низ битолската чаршија и, кого ќе сретнеа, го убиваа или рануваа.
„Солунските атентати 1903“ од Крсте Битоски (2003)
Спомнав некои моменти од заминувањето на мајка ми кон планината што можеби нѐ приближуваат кон нејзината патека на вистината, но сепак никогаш не сфатив кон кого беше упатен оној нејзин прекор, (за грдотиите и убавините на животот) и тоа изречен толку отсутно, без секаква врска со претходните размисли.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Инаку лично јас, во врска со гревот, одамна го имам прифатено објаснувањето што ми го даде, уште во српско, и тоа без секаква надокнада, писарот на нашата општина, (она, дека гревот е измислица на итрите луѓе).
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Дали и забележуваше само на својата лековерност и поводливост кога тргнала по младичот кого речиси и не го познавала?
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Паметам кога ми рече: „Објавувајќи го гревот за божји закон, итрите и имашливите настојуваат да се заштитат од лакомоста на својот ближен“.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Ако остане дома, знаеше што го чека - бескрајното и неуморно чекање на мајка му во осамената куќа, наизмерната глувост на секаква, добра или лоша вест, за исчезнатиот татко; неговото бесмислено шлаење низ градот без секаква цел, изненада или задоволство.
„Синовски татковци“ од Димитар Солев (2006)