јато (имн.) - див (прид.)

Негде, од зад долот од кој доаѓаше шушкаво клокотење на вода, плисна густо јато диви гулаби, ја прелета првата шумичка, но неочекувано го промени правецот.
„Забранета одаја“ од Славко Јаневски (1988)
По небото, како синџир едноподруго летаа јата диви гуски. Гра-гру! Гра-гру! - се носеше нивното гракање во синиот небесен простор...
„Гоце Делчев“ од Ванчо Николески (1964)
Есента настапи... Јата диви гуски летаа на југ.
„Волшебното самарче“ од Ванчо Николески (1967)
Негде, од зад долот од кој доаѓаше шушкаво клокотење на вода, плисна густо јато диви гулаби, ја прелета првата шумичка, но неочекувано го промени правецот.
„Кловнови и луѓе“ од Славко Јаневски (1956)