јазик (имн.) - нема (гл.)

Присутност Дерида е философ литерат.
„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)
На пример, при изнесувањето на тврдењето дека јазикот нема никаква одредена смисла, се чини дека Дерида изнесува едно тврдење со одредена смисла.
„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)
И, prima facie, се чини дека следуваат противречности.
„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)
Добро, мајка, пцуеме и ние, ама за Богородица во нашиот јазик нема пцовка.
„Големата удолница“ од Петре Наковски (2014)
Меѓутоа во татарскиот јазик немало навредлив збор што можел да им се упати на коњите, непослушноста кај нив и кај децата биле само чекор кон зрелоста.
„Забранета одаја“ од Славко Јаневски (1988)
Лажеме, јазикот нема узда.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
А ете, убавината на таа ноќ, слична на топол леб изваден од под вршник, ме потсетуваше токму на тие воздушести празнини во него. Или сум била гладна?
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Нели, никој на јазикот нема направа за сеќавање на вкусот на сите оние меурчиња и празнини за кои зборував кога го спомнав лебот?
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
знаеше дека пламените јазици нема да му лизнат во гордоста ниту во гумираното платно на параглајдерот, ама не знаеше дека мигум може да му се стутка платното и да се урниса како приказната за прометеј (кај се видело бронзен параглајдерист) кому никогаш нема да му се разјасни кој ѓавол го довлечка во скопје а нема да му се разјасни ни табиетот на македонците од секој оган да прават големи пожари.
„Светилничар“ од Ристо Лазаров (2013)