ѕвонче (имн.) - го (зам.)

Горда се вслуша, надевајќи се барем дека е кај соседите, но кога ѕвончето го повтори ударот тука и Горда се стресе, чувствувајќи како потиснатата лутина ѝ навира заедно со крвта во слепоочниците.
„Синовски татковци“ од Димитар Солев (2006)
Ѕвончињата го полнат воздухот со звуци што личат на разлетани желби...
„Билјана“ од Глигор Поповски (1972)