ѓум (имн.) - вода (имн.)

До врати го испрати и жена му со ѓум вода на раце.
„Патот на јагулите“ од Луан Старова (2000)
Ајша бргу отрча до вратата и се врати со еден бел ѓум вода, та почна да го полева кадијата по главата.
„Калеш Анѓа“ од Стале Попов (1958)