шума (имн.) - го (зам.)

Волците тој нов глас во нивната шума го примија отпрвин со една тишина, од која по ребрата минуваше уште поморничава неутешност.
„Белата долина“ од Симон Дракул (1962)
Во шумата го заплиска чист планински воздух, го освежи и го расположи.
„Волшебното самарче“ од Ванчо Николески (1967)