шепот (имн.) - му (зам.)

Последниот, најголем бран препотување го добив кога веќе завршивме со обилната вечера и сите седевме врз столовите, офкајќи од прејаденост.
„Чкртки“ од Румена Бужаровска (2007)
Братучед ми сигурно се вознемири затоа што шепотот му прејде во тивок, од нервоза растреперен говор: - Не сум стоел јас кога сум мочал, тоа... - не успеа да се доискаже бидејќи тетка ми го прекина со едно гласно „шшшшшт!“ па братучед ми повторно повтори со шепот, како претходно да не го слушнале.
„Чкртки“ од Румена Бужаровска (2007)
И Мече не почека да биде двапати повикан. – Ела со мене, бргу! – со шепот му рече Беличот.
„Бегалци“ од Јован Бошковски (1949)
А пак таа него го возбудуваше со шепотење на увото, нежно, скокотливо, заводливо, кој шепот му се пренесуваше во главата и му го исполнуваше черепот, а потоа силно го возбудуваше, па и неговто тело започнуваше да трепери.
„Животраг“ од Јован Стрезовски (1995)
Во исто време во шепот му изрази сочувство за загубата.
„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)