чинија (имн.) - преполн (прид.)

Кога ја виде чинијата преполна со храна, што не чинеше само една круна, младичот просто отскокна од својот стол, на кој седнуваше секоја вечер.
„Белата долина“ од Симон Дракул (1962)
- Да знаеш само колку се прекрасни, - истрачав и со трчање се вратив, носејќи ја целата чинија преполна со кифлички.
„Јас - момчето молња“ од Јагода Михајловска Георгиева (1989)