чизма (имн.) - се (зам.)

Четири пара чизми се чукнаа една од друга, а нивните сопственици им салутираа на Бојана и на Александар.
„Браќата на Александар“ од Константин Петровски (2013)
Петиците на неговите чизми се искривија, лицето му се збрчка, сјајот на копчињата под виснатите веѓи изгасна.
„Улица“ од Славко Јаневски (1951)
Онака цел, вели, сосе капа, сосе шинела, сосе чизми се врти, му се веат мустаќите.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)