црквиче (имн.) - и (сврз.)

Како да сме дошле во некое небесно црквиче и тука да сме запреле.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Бидејќи вон сезона, тој навечер се прибирал во селото, а само дење го надгледувал манастирот со црквичето и конаците, колку што можел.
„Синовски татковци“ од Димитар Солев (2006)
А и Свети Аранѓел уште гледа кон реката. Си стои на ѕидот од урнатото црквиче и си одбира луѓе.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)