цар (имн.) - бил (гл.)

Тој цар бил најпоганиот на векот, триста лошотии правел на рајата своја: од што ќе му текнело, тоа ќе сторел.
„Македонски народни приказни“ од Иван Котев (2007)
А стварно царот бил некој терсене човек, сѐ што ќе видел сакал да биде негово.
„Македонски народни приказни“ од Иван Котев (2007)
ЧЕШМАТА НА КАРАБЕЌЕРИЦА
„Македонски народни приказни“ од Иван Котев (2007)
Царот бил умен и на момчињата што имале по шеснаесет години, колку што требало да има и неговиот син, им го поставувал истото прашање: - Колку богатство би сакале да имате?
„Македонски народни приказни“ од Иван Котев (2007)
Од негоит лошотил'к беше се опојале полујната од рајата негоа.
„Македонски народни приказни“ од Иван Котев (2007)
Ама сега со џинот што ќе прави!
„Македонски народни приказни“ од Иван Котев (2007)
Царот видел дека говедарчето има 15 - 16 години и го запрашал: - Колку богатство би сакал да имаш?
„Македонски народни приказни“ од Иван Котев (2007)
Отишле луѓето царски и ја зеле девојката од сиромашката жена, та му ја донесле при царот.
„Македонски народни приказни“ од Иван Котев (2007)
Коа почнала да зборуа Злата, надал тој уото да ја слуша што ќе кажуа.
„Македонски народни приказни“ од Иван Котев (2007)
Во истото време син му од царот бил скриен во една одаја и ја гледал од една дупка.
„Македонски народни приказни“ од Иван Котев (2007)